Nie będziesz w stanie wybrać kota balijskiego z grona kotów syjamskich, jeśli wszystkie są gładko ogolone. Oprócz długiego futra Balijczyków, nie ma między nimi niewielkiej różnicy. Koty balijskie wymagają mniej szczotkowania niż większość długowłosych.
Rodowód zwierzaka
Jeśli porównujesz koty balijskie i syjamskie, pomocne jest zbadanie ich historii.
Koty syjamskie żyły wyłącznie na przybrzeżnych wyspach o tej samej nazwie - Syjamie, obecnie Tajlandii - do końca XIX wieku, kiedy to angielski ambasador przywiózł ich kilka do domu. Ich elegancki, wyrazisty wygląd i społeczne temperamenty wkrótce doprowadziły do światowego eksportu.
Koty hodowano w celu podkreślenia wyraźnych kontrastów kolorystycznych między ich jasnymi ciałami a ciemnymi kończynami. Punkty pieczęci dawały punkty niebieskie, czekoladowe i liliowe, a także mniej powszechne kolory i wzory.
Spontaniczna zmiana u niektórych kociąt syjamskich zaczęła się pojawiać na początku XX wieku i ta zmiana doprowadziła do powstania rasy balijskiej, która powstała w latach czterdziestych XX wieku. Koty balijskie oferowały jedną, małą, ale niezbyt subtelną odmianę rasy syjamskiej: miały długie włosy.
Eleganckie ogony płaszcza
Koty balijskie nie pochodzą z Bali. Chociaż przypisano im własną nazwę rasy, są prawie podgrupą długowłosych kotów syjamskich.
Koty balijskie wyglądają, jakby wymagały szczotkowania i do pewnego stopnia tak, ale wymagają znacznie mniej pielęgnacji niż inne długowłose. Rzucili też mniej. Koty himalajskie i ragdolle - dwie inne rasy długowłose z genami syjamskimi - nie mają tych cech.
Nadal należy co tydzień pielęgnować koty zarówno balijskie, jak i syjamskie, aby zmniejszyć ilość kłaczków włosowych i ich zrzucanie. Ten pierwszy będzie prawdopodobnie wymagał więcej pracy.
Bardziej owłosione
Długie włosy są cechą recesywną u kotów. Aby założyć koty balijskie, hodowcy musieli kojarzyć koty syjamskie długowłose, aż całe ich potomstwo wykazywało geny dla dłuższej sierści.
Jeśli chcesz rzucić trochę nauki na swoich przyjaciół, zapisz kilka szczegółów w pamięci. Za długowłosych kotów odpowiedzialny jest jeden gen: czynnik wzrostu fibroblastów 5 lub FGF5. Istnieją trzy odmiany specyficzne dla rasy. Ragdolle mają jedną, norweskie koty leśne jedną, a maine coony i tagdolle mają drugą.
Czwarta odmiana występuje u wszystkich długowłosych, niezależnie od rasy. To mutacja występująca u kotów balijskich.
Obfite osobowości
Niezależnie od tego, czy kupujesz kota balijskiego, czy kota syjamskiego, możesz być pewien, że będzie on pełen osobowości. Prawie na pewno będzie miał również niebieskie oczy.
Obie rasy są inteligentnymi, wysoce towarzyskimi kotami, które rozwijają się, gdy zwracają na siebie uwagę. Są notorycznie wokalne, a jeśli ty miauczysz, przez jakiś czas będą odgrywać wezwanie i odpowiedź. Są również bardzo łatwe do wyszkolenia i można ich nauczyć sztuczek. Fetch to dobry początek.
Pielęgnacja czasami wygrywa z naturą (naturalnie), więc dowiedz się jak najwięcej o swoim przyszłym kocie, zanim zdecydujesz się go adoptować lub kupić. Chcesz jak najlepiej dopasować się do siebie, swojej rodziny i kota.
