Istnieje wiele ostrzeżeń dla kobiet w ciąży, a nawet kilka na temat opieki nad kotami. Chociaż istnieje kilka chorób, które twój słodki kotek może przenosić, choroba kociego pazura nie jest tą, która wymaga poważnego niepokoju w czasie ciąży. Nadal można bezpiecznie wchodzić w interakcje z kotem, chociaż można zastosować kilka środków ostrożności.
Co to jest?
Choroba kociego pazura lub gorączka kociego pazura to infekcja wywoływana przez bakterie zwane Bartonella henselae. Bakterie żyją w pysku kota i dostają się do jego pazurów, gdy się czyści. Ludzie zarażają się bakteriami po drapaniu przez kota. Według organizacji Pets Are Wonderful Support młode koty i kocięta są bardziej podatne na rozprzestrzenianie infekcji niż dorosłe koty.
Objawy
Większość zdrowych ludzi będzie miała objawy grypopodobne, które utrzymują się tylko przez kilka dni. Najczęstsze objawy to gorączka, brak energii i obrzęk węzłów chłonnych. Choroba kociego pazura może czasami przekształcić się w stan zwany angiomatozą prątkową u osób z niedoborami układu odpornościowego. Angiomatoza bakteryjna może powodować zmiany skórne i uszkodzenie narządów.
Zagrożenie
W przeciwieństwie do wielu innych chorób, Centers for Disease Control nie ma specjalnych ostrzeżeń dotyczących choroby kociego pazura i ciąży. Badanie przeprowadzone przez izraelskich lekarzy i opublikowane w marcu 2012 r. W „Położnictwie i ginekologii” nie wykazało, że gorączka kociego pazura powoduje problemy u nienarodzonych dzieci; zauważył jednak również, że w badaniu nie uwzględniono wystarczającej liczby przypadków, aby udzielić jednoznacznych odpowiedzi. Każda choroba matki może mieć wpływ na płód, a kobiety, które podejrzewają, że mają chorobę kociego pazura lub jakąkolwiek inną chorobę, powinny skontaktować się z lekarzem.
Leczenie i zapobieganie
Większość osób, u których występuje gorączka kociego pazura, nie wymaga leczenia, ponieważ infekcja szybko ustępuje samoistnie. Infekcje, które stają się poważniejsze, są często leczone antybiotykami. Jeśli jesteś w ciąży, omów z lekarzem możliwe sposoby leczenia, aby zdecydować, czy korzyści przewyższają ryzyko. Kobiety w ciąży mogą zmniejszyć ryzyko kociego drapania, unikając szorstkiej zabawy z kotem, kontaktu z kotami na zewnątrz, przycinając pazury kota oraz natychmiast myjąc i dezynfekując zadrapania lub ugryzienia.
Choroba drapania kota a toksoplazmoza
Choroba kociego pazura to zupełnie inna infekcja niż toksoplazmoza. Chociaż nie udowodniono, że choroba kociego pazura jest niebezpieczna dla płodu, toksoplazmoza może powodować poważne wady wrodzone lub poronienie. Zamiast przenosić się przez zadrapania, toksoplazmoza przenosi się z kotów na ludzi poprzez odchody. Dlatego często kobietom w ciąży zaleca się unikanie kontaktu z kuwetą w czasie ciąży.
