Nasze zwierzęta tak naprawdę nie emitują magicznego sprayu miłości, który sprawia, że chcemy je karmić, kupować zabawki i czyścić ich kuwety. Jednak głaskanie kota powoduje uwolnienie oksytocyny zarówno u ludzi, jak iu naszych zwierzęcych towarzyszy, która jest często nazywana „hormonem miłości”.
Co to jest oksytocyna?
Oksytocyna jest hormonem ssaków wytwarzanym w podwzgórzu. Ten 9-aminokwasowy peptyd jest następnie uwalniany do krwiobiegu przez przysadkę mózgową. Następnie wiąże się z receptorami oksytocyny w mózgu i rdzeniu kręgowym. Ta substancja chemiczna jest często określana jako „hormon miłości”, ponieważ poziom oksytocyny znacznie wzrasta w odpowiedzi na całowanie, dotykanie i karmienie piersią.
Oksytocyna i macierzyństwo
Oksytocyna jest odpowiedzialna za fizyczne mechanizmy związane z porodem ssaków. Stymuluje skurcze mięśni gładkich macicy, ułatwiając poród. Stymuluje również wypływ mleka, umożliwiając wyrzucanie mleka przez sutki. Hormon jest czasami podawany w postaci syntetycznej, jako pitocyna, w celu ułatwienia porodu i zwiększenia laktacji.
Efekty emocjonalne i korzyści zdrowotne
Od lat 90. naukowcy przyglądali się wpływowi oksytocyny poza piersi i macicę. Odkryli na przykład, że hormon ten jest odpowiedzialny nie tylko za fizjologię macierzyństwa, ale także za tworzenie więzi między matką a dzieckiem. Zbadali również jego wpływ na ludzkie emocje, a także pozytywne korzyści zdrowotne, jakie oferuje. Obecnie naukowcy uważają, że wyższy poziom oksytocyny wiąże się ze wzrostem zaufania i hojności. Oksytocyna może również zwiększyć zdolność odczuwania empatii dla innych. Oksytocyna jest jednym z hormonów, który pomaga stworzyć romantyczną więź między dwojgiem ludzi. Może również pomóc obniżyć poziom hormonów stresu w organizmie. Hormon ma również właściwości przeciwzapalne, a wyższy poziom oksytocyny we krwi może pomóc zmniejszyć ból.
Więź chemiczna człowiek-zwierzę
Dotyk, w tym kontakt seksualny między dwojgiem partnerów, matką karmiącą dziecko piersią, a także człowiekiem pieszczącym kota, powoduje wydzielanie oksytocyny na wysokim poziomie. Meg Daley Olmert pisze w swojej książce „Made For each Other: The Biology of the Human-Animal Bond”, że optymalny poziom dotykania zwierząt domowych i ich ludzi to 40 uderzeń na minutę. Chociaż dotyk dostarcza silnego bodźca do uwalniania tego hormonu, nie jest zależny wyłącznie od tego zmysłu. Olmert cytuje japońskie badanie, które wykazało, że nawet kontakt wzrokowy między ludźmi a ich zwierzętami pomógł podnieść poziom oksytocyny. Autor, który uczestniczył w pracach zespołu badawczego University of Maryland badającego neurobiologię więzi społecznych, odnosi się do oksytocyny jako „cząsteczki oswajającej” [która] „hamuje walkę / ucieczkę”, umożliwiając nam tworzenie więzi nie tylko z innymi ludźmi, ale przedstawicieli innych gatunków.
