i Obraz Dalmacji autorstwa worlock1 z Fotolia.com
Podobnie jak u ludzi, głuchota u psów może wynikać z dziedziczności lub uszkodzenia uszu. Psy niesłyszące to osoby o specjalnych potrzebach, które mogą prowadzić normalne życie z przemyślanymi właścicielami, szkoleniem sygnałów ręcznych i dużą ilością TLC.
Zablokowane kanały słuchowe
Zatkane kanały słuchowe mogą spowodować głuchotę z powodu samej blokady lub wtórnej infekcji. Ten stan występuje najczęściej u ras z wąskimi kanałami usznymi i szorstką, szorstką sierścią (pudle i niektóre spaniele). Kiedy wosk, gruz, włosy lub obcy przedmiot znajdujący się w przewodzie słuchowym blokują zdolność słyszenia przez szczenię, ta głuchota zniknie po usunięciu przedmiotu. Ale ciała obce mogą zranić ucho, a zanieczyszczenia mogą stworzyć przytulne łóżko dla rozwoju drobnoustrojów. Wynikające z tego infekcje mogą zniszczyć nerwy i inne tkanki, prowadząc do trwałej utraty słuchu. Weterynarz może usunąć resztki uszu i przepisać antybiotyki lub leki przeciwgrzybicze w celu leczenia infekcji ucha.
Trauma i wiek
Psy myśliwskie są podatne na głuchotę z powodu urazów związanych z hałasem, które są skutkiem wystrzałów strzelby w pobliżu ich wrażliwych uszu. Psy policyjne i ratownicze regularnie narażone na działanie syren i innych głośnych dźwięków również mogą ponieść te szkody. Uszkodzenia spowodowane hałasem zwykle się kumulują, podobnie jak głuchota wywołana presbycusis, wymyślna nazwa dla utraty słuchu z powodu wieku i ogólne określenie na głuchotę, która stopniowo rozwija się w ciągu życia zwierzęcia (lub osoby). Utrata słuchu związana z wiekiem może być związana z urazem spowodowanym nadmiernym hałasem lub wynikiem wielu niewielkich ataków w uchu wewnętrznym, które trwają przez całe życie. Może również wynikać z problemów z krążeniem - komórki nerwów czuciowych w uchu obumierają, gdy dopływ krwi jest od nich odcięty.
Wrodzona głuchota
Niektóre rasy i wzory kolorów są znane z głuchoty. Dalmatyńczyk jest najbardziej znaną rasą podatną na głuchotę, ale psy rasy beagle, bullteriery, collie, owczarki i wszystkie rasy lub osobniki o sierściej sierści (czarnej lub brązowo-białej) lub merle (jedna o jasnych i ciemnych odcieniach kolor) są podatne na dziedziczną głuchotę. Osoby białe z ras, które zwykle mają ciemną sierść, są również podatne na głuchotę. Nie wydaje się, aby istniał „gen głuchoty” jako taki; raczej głuchota jest efektem ubocznym kilku genotypów kontrolujących pigment.
Ostateczna przyczyna głuchoty związanej z pigmentami nie jest w pełni zrozumiała, ale fundacja Deaf Dog Education Action Fund mówi: „Jeśli w uchu wewnętrznym jest niepigmentowana skóra, zakończenia nerwowe zanikają i obumierają w pierwszych tygodniach życia szczenięcia, powodując głuchotę ”. Szczenięta mogą również rodzić się głuche, co jest najczęściej spotykane u osobników o wzorze białym lub merle.
Toksyczność narkotyków
Nagła głuchota jest dość rzadkim skutkiem ubocznym kilku leków. Antybiotyki aminoglikozydowe (wiele z „myyc”) mogą zabijać włoski ślimakowe, tkanki, które pozwalają uchu odbierać wibracje powietrza jako dźwięk. Znieczulenie ogólne może również powodować głuchotę. Powód nie jest w pełni zrozumiały, ale lekarze spekulują, że jest to wynikiem nagłego spadku ciśnienia krwi, który pozbawia nerwy ucha wewnętrznego tlenu.
Wreszcie, niektóre przypadki utraty słuchu są związane ze spożyciem aspiryny (jednego z niewielu środków przeciwbólowych u ludzi uważanych za bezpieczne dla psów). Nie jest to również całkowicie zrozumiałe, ale może być związane z krążeniem. Utrata słuchu związana z aspiryną jest zwykle klasyfikowana jako presbycusis i ma charakter kumulacyjny. Wszelka głuchota związana z narkotykami jest uważana za trwałą.
