Ustawa o niepełnosprawnościach Amerykanów zawiera szeroką definicję psów przewodników: każdy pies, który świadczy usługi dla kogoś, czy to właściciel psa, czy osoba niepełnosprawna, której przyznano psa przez organizację, która go wychowuje i szkoli. Psy służbowe pomagają osobom z wieloma niepełnosprawnościami.
Rodzaje usług
Psy były po raz pierwszy zmuszane do pomocy niewidomym weteranom po I wojnie światowej; najpierw owczarki niemieckie, potem golden retriever i labrador retriever szkolono na psy widzące. Zaczęły pojawiać się inne programy, aby uczyć psy ostrzegać głuchych na dźwięki. Później włączono psy, które miały pomagać niepełnosprawnym w codziennym życiu, wykonując czynności, których dana osoba nie mogła, takie jak podnoszenie zestawu upuszczonych kluczy lub otwieranie drzwi. Wszystkie te psy miały kilka cech wspólnych: inteligencję, siłę, chęć do nauki i chęć zadowolenia.
Rodzaje psów
W 2011 ADA zrewidowała swoją definicję psa przewodnika, aby uwzględnić nie tylko psy, które pomagały osobom z oczywistymi niepełnosprawnościami, ale także te z niewidocznymi niepełnosprawnościami, takimi jak zaburzenia napadowe, zaburzenia związane ze stresem pourazowym lub arytmia serca. Aby psy asystujące były skuteczne, oprócz inteligencji i sympatii, muszą być również wysoce intuicyjne. Ma to kluczowe znaczenie dla ich funkcji psa przewodnika. Niewielkie zmiany elektryczne w sercu lub mózgu są niemożliwe do wykrycia przez ludzi bez maszyny, ale niektóre psy są w stanie wykryć te impulsy i ostrzec pacjenta wystarczająco, aby założyć hełm lub zażyć pigułkę. Podczas gdy siła fizyczna może być niezbędna dla psów wykonujących usługi polegające na ciągnięciu wózka inwalidzkiego lub pomocy osobie, która upadła, małe psy są w stanie skupić się na intensywności potrzebnej do pomocy komuś z niewidocznym problemem.
Charakterystyka temperamentu
ADA przyznało osobom niepełnosprawnym pewne z trudem zdobyte wolności i wolności. Jako Amerykanie zawsze musieli mieć prawo do swobodnego poruszania się, ale gdy obecność psa jest konieczna do poruszania się, pojawiają się pewne problemy z powodu uprzedzeń, alergii, praw zdrowotnych i preferencji. Właściciele restauracji, sklepów detalicznych, hoteli i innych miejsc publicznych powoli dostosowywali się do prawa. Wielu z powodzeniem zostało pozwanych, ponieważ nie pozwolili na wejście psa przewodnika do swojego zakładu. Zrewidowane prawo rozwiązało ten problem, nakazując, aby pies przewodnik był przez cały czas pod kontrolą, nie szczekał ani nie przeszkadzał otaczającym go osobom i był na smyczy, chyba że przeszkadza to w jego pracy. Wymagane przez prawo cechy psów przewodników to dobre zachowanie, dyscyplina, tresura i akceptacja obcych. Jeśli przeszkadzają lub warczą na nieznajomych, muszą zostać usunięte z lokalu.
Pielęgnacja i szkolenie
Oprócz wzorowego zachowania, psy przewodniki muszą być zadbane i wolne od pasożytów wewnętrznych i zewnętrznych. Psy o grubej sierści należy czesać codziennie, aby nie pozostawiać sierści innym do sprzątania. Psy towarzyszące muszą być w pełni i rzetelnie wyszkolone w domu. Nie wolno im żebrać o jedzenie ani podnosić jedzenia, które zostało upuszczone na podłogę. W naturze psa leży czujność, a ten instynkt należy usunąć poprzez kontakty towarzyskie i szkolenie. W nagłych przypadkach ratownicy muszą być w stanie pomóc osobie niepełnosprawnej bez ingerencji psa opiekuna.
