Masz długi dzień w pracy, potykasz się po schodach i spoglądasz w dół na matę powitalną. Niezależnie od tego, czy pozwolisz mruczącemu kumplowi chodzić na zewnątrz, czy też udostępnisz mu niedokończoną piwnicę, prawdopodobnie złapie tu i tam gryzonia.
Wścieklizna
Czasami szczury, wiewiórki i inne szkodniki mogą mieć wściekliznę. Nawet jeśli mały Puszysty nie zjada gryzonia, jest narażony na ryzyko zarażenia, jeśli zarażone stworzenie ugryzie Twojego ukochanego kumpla. Jeśli więc twój rozmyty członek rodziny zjada szczura, wiewiórkę lub inne małe zwierzę, uważaj na oznaki choroby. Wścieklizna wpływa na centralny układ nerwowy, powodując, że zakażone ssaki zachowują się pobudzone, przerażone i nienormalne. Twój mały kumpel może się potykać, próbować cię ugryźć i niekontrolowanie ślinić się, jeśli jest zarażony. Little Fluffy może przenosić wściekliznę na Ciebie lub członka rodziny, ale ofiary śmiertelne wśród ludzi są rzadkie. Według stanu na 2012 r. W ciągu ostatnich 10 lat z powodu wścieklizny zginęło tylko 28 ludzi, podaje Humane Society of the United States.
Pchły
Twój zabawny kotek może zarazić się pchłami od innych ssaków, w tym szczurów i wiewiórek. Pchły na skórze twojego puszystego przyjaciela są nie tylko dla niego irytujące, ale mogą być niebezpieczne. Jeśli Scruffy połknie pchłę podczas kąpieli, może skończyć z tasiemcem, ponieważ pchły są często nosicielami. Te szkodniki sieją spustoszenie w przewodzie pokarmowym Scruffy'ego. Podczas gdy pchły zwykle nie przeszkadzają ludziom, jeśli jeden kot w twoim domu ma pchły, prawdopodobnie przeniesie je na inne zwierzęta. Nie stresuj się. Zajmuje to trochę pracy, ale pcheł łatwo się pozbyć. Zabierz swojego kumpla okrytego pchłą do weterynarza na kąpiel pcheł. Kiedy jest u weterynarza, umyj ciepłą wodą całą pościel dla zwierząt, a także własną pościel. Odkurz każde pomieszczenie w domu, a jeśli plaga jest poważna, możesz użyć zamgławiacza eliminującego pchły, aby zabić wszystkie pominięte błędy.
Dławienie się
Maleńkie kości szczurów i wiewiórek stanowią zagrożenie dla twojego milutkiego kota. Prawdopodobnie jest podekscytowany niedawnym połowem i może połykać duże kawałki mięsa. Fragmenty kości mogą utknąć w drogach oddechowych, utrudniając mu oddychanie i może wpadać w panikę. Nawet jeśli twój kotek zachowuje się nieregularnie i jest zestresowany po ucztowaniu na gryzoniu, może to nie być nagły wypadek. Zator w ustach może wywołać panikę. Wyważ mu usta, poszukaj kości w zębach, podniebienie lub w gardle. Możesz być w stanie wyciągnąć go samodzielnie, jeśli go zobaczysz. Jeśli jednak podejrzewasz, że się zakrztusisz lub nie możesz uwolnić kości z ust swojego najlepszego kumpla, pośpiesz go do weterynarza.
Zaraza
Chociaż prawdopodobnie brzmi to dziwnie, koty, które jedzą zarażone gryzonie, mogą zarazić się zarazą. Bakterie Yersinia pestis pochodzą od pcheł występujących na szczurach, wiewiórkach i wielu innych małych dzikich gryzoniach. Jeśli twój futrzany kumpel zostanie ugryziony lub zje chore zwierzę, prawdopodobnie zarazi się bakterią. W rzadkich przypadkach zwierzę może przekazać ci zarazę, jeśli cię ugryzie lub wejdziesz w kontakt z jego krwią. Według raportu na KTVZ.com, wczesne objawy ostrzegawcze obejmują ból i obrzęk węzłów chłonnych, zmęczenie i bardzo wysoką gorączkę. Zaraza jest często uleczalna antybiotykami dla zwierząt i ludzi, ale w ciężkich przypadkach zwierzęta domowe i zakażone muszą zostać uśpione.
