Usuwanie pazurów to problem, który budzi silne uczucia u wielu właścicieli kotów. Pomijając opinie właściciela, pozbycie się pazurów kota może zranić go zarówno fizycznie, jak i psychicznie.
Natychmiastowy ból
Usuwanie pazurów to amputacja. Aby odciąć kota, weterynarz odcina ostatnie kostki jej łapy, przecinając kość, ścięgna i nerwy. Ta operacja jest tak przewidywalnie bolesna, że jest wykorzystywana przez firmy farmaceutyczne do klinicznego testowania nowych leków przeciwbólowych. Trudno jest określić, ile bólu odczuwa kot podczas tej amputacji i bezpośrednio po niej, ponieważ nie jest ona w stanie się komunikować iz natury będzie próbowała ukryć przewlekły ból i nauczyć się z nim żyć. Brak jawnego okazywania bólu niekoniecznie oznacza, że jest wolna od bólu.
Powikłania pooperacyjne
Odsetek powikłań usuwania pazurów jest stosunkowo wysoki w porównaniu z innymi tzw. Powszechnie wykonywanymi zabiegami. Ból, krwotok, infekcja i zniszczenie tkanki stopy to tylko niektóre z pooperacyjnych powikłań po usunięciu pazura. Ponowny wzrost nieprawidłowo amputowanych pazurów, uszkodzenie nerwów i ostrogi kostne może nastąpić po kilku dniach, tygodniach lub latach po operacji, co prowadzi do powtarzających się operacji i dalszych cierpień.
Problemy fizyczne
Niekomfortowe problemy ze stawami zwykle prześladują kota, który został pozbawiony pazura. Od samego początku usunięcie pazurów kota zmienia sposób, w jaki jej stopa styka się z podłożem i powoduje dyskomfort podobny do tego, jaki występuje podczas noszenia niewygodnej pary butów - butów, których nie można zdjąć. Po operacji usunięcia pazurów u kota ścięgna kontrolujące stawy palców u nóg cofają się, powodując, że kobieta zrzuca ciężar ciała z palców u nóg i przyjmuje zmieniony chód, aby uniknąć bólu. Ta zmiana kroku powoduje obciążenie stawów nóg i kręgosłupa i może prowadzić do uszkodzenia stawów i długotrwałych problemów ze stawami.
Powikłania psychologiczne i behawioralne
Kot może wykazywać zauważalną zmianę osobowości po szoku związanym z pozbyciem się pazura. Kiedyś żywy i przyjazny kot może stać się wycofany i bojaźliwy. Pozbawiona podstawowego środka obrony może stać się lękliwa lub agresywna, często uciekając się do gryzienia. Nie jest już w stanie oznaczać terytorium pazurami, może więc zdecydować się na oznaczenie go moczem. Tego typu zachowania mogą spowodować, że kot wypadnie z łask nawet najmilszego właściciela.
