Możesz zapytać, kto przy zdrowych zmysłach jadłby bibułkę. Obalenie twojego szczeniaka byłoby jednym z tych przesadnych psich westchnień. Choć może wydawać się to obrzydliwe, niektóre psy nie mają nic lepszego do roboty, podczas gdy inne przeżuwają ze strachu lub przymusu.
Znudzony
Wszystkie psy, zwłaszcza młodsze, potrzebują stymulacji fizycznej i psychicznej. Jeśli nie mają zbyt wielu zabawek do zabawy lub sposobów na opróżnienie rezerw energii, bibułka wygląda dla nich niezwykle zachęcająco. Rzucanie piłką z małą dziewczynką lub codzienne spacery z nią po okolicy mogą całkowicie ograniczyć jej jedzenie tkanki, jeśli wynika to z nudy. Pozostawienie dozownika smakołyków leżącego w pobliżu i danie jej niezłego wyboru zabawek może zniechęcić ją do zajrzenia jej głowy do łazienki i zniszczenia ostatniej rolki papieru toaletowego, gdy cię nie ma.
Po prostu nie może na to pomóc
Każdy ma te irytujące nawyki, które wydają się kompulsywne, jak obgryzanie paznokci. Psy mogą zachowywać się w ten sam sposób. Wypychanie jej brzucha chusteczkami lub papierem toaletowym może nie być idealną przekąską dla twojego szczeniaka, ale to po prostu coś, co musi zrobić. Często kompulsywne zachowanie ma miejsce z powodu określonego bodźca. Czasami dzieje się tak, ponieważ pozornie nic nie jest. Jeśli coś sprawia, że zjada bibułkę, spróbuj przeciwdziałać warunkowaniu jej pozytywnej reakcji na bodziec w porównaniu z usuwaniem niezdrowych ilości papieru.
Powiedzmy, że boi się piorunów. Spróbuj odtwarzać na komputerze odgłosy przypominające pioruny przy znacznie zmniejszonej głośności. Kiedy dźwięki grają i nie denerwuje się, włóż smakołyk do ust. Zwiększaj głośność, aż zdaje sobie sprawę, że grzmot jest bramą do smakołyków i wspaniałości. Jeśli nic szczególnego nie powoduje jej kompulsywnego zachowania, naucz ją poleceń „zostaw to” i „upuść” i odciągnij jej uwagę od papieru, kiedy ma zamiar się przeżuć.
Lęk separacyjny
Niektóre psy nie potrafią poradzić sobie z grozą pozostawienia ich samych. Zwykle następuje zniszczenie, od podarcia dywanu do nieustannego żucia się. Jeśli Twoje szczenię ma lęk przed separacją, prawdopodobnie zrobi więcej niż tylko zjedzenie bibułki. Jeśli je tylko kawałek papieru i żuje kilka innych rzeczy, dozownik smakołyków może ją wystarczająco odwieść, dopóki nie wrócisz, jeśli wyjdziesz na godzinę lub więcej. Jeśli powoduje krwawienie, żując skórę lub próbując wyrwać się ze skrzynki, gdy wychodzisz, odwiedź weterynarza. Umiarkowany do ciężkiego lęk przed separacją wymaga znacznie więcej niż tylko dozownika smakołyków, ale możesz zabrać swojego futrzanego przyjaciela z powrotem na drogę do wyzdrowienia.
Radości szczenięcia
Jeśli drapieżnikiem z bibułki jest szczeniak, który nie przekroczył jeszcze tej bariery w dorosłości, powiesić się na swoim siedzeniu na chwilę dłużej. Szczenięta czasami postrzegają nawet najbardziej przyziemne rzeczy jako najlepsze zabawki do żucia na świecie, więc twoje mogą zdecydować się na rozwikłanie rolki papieru toaletowego lub wyrwanie kilku chusteczek z pudełka. Kiedy ją złapiesz, powiedz ostro „ah” i zamiast tego daj jej zabawkę do zabawy. Pamiętaj, aby dać jej dużo ruchu i czasu na zabawę.
Blokowanie dostępu i skrzynek
Najprostszym sposobem na powstrzymanie przebiegłego psa przed planowaniem zjedzenia bibuły jest całkowite powstrzymanie jej przed zrobieniem tego. Jest to pomocne zwłaszcza dla szczeniąt i tych, którzy kompulsywnie jedzą papier. Zamknij drzwi do łazienki i przesuń chusteczki wysoko, tak aby nawet skaczący szczeniak nie mógł ich dosięgnąć. Jeśli Twoje szczenię nie cierpi z powodu lęku separacyjnego lub jeśli tak jest, ale nie próbuje zrobić sobie krzywdy w klatce, idealnym rozwiązaniem jest trzymanie go w klatce, gdy wychodzisz. Umieść ją w skrzyni, dzięki czemu będzie to dobre doświadczenie. Nie chcesz, żeby się tego bała lub myślała, że to kara.
