Najlepszym psem w klimacie Alaski jest taki, który ma własne grube futro, które zapewnia mu ciepło i przytulność, jednocześnie znosząc notorycznie zimną i burzową pogodę. Szczeniak, który mieszka w The Last Frontier, musi być w stanie stawić czoła żywiołom.
Syberyjski husky
Kiedy myślimy o psach mieszkających na Alasce, od razu widać psa husky syberyjskiego ciągnącego sanie. Mistyk Iditarod, wyścigu psów zaprzęgowych upamiętniających wyścig serum błonicy z 1925 roku do Nome, w którym biorą udział setki zespołów tych szybkich, majestatycznych i wytrzymałych psów, tylko dodaje do tematu, że husky syberyjski nie tylko odpowiednio przeżywa, ale także skutecznie rozwija się w lód i śnieg. Nazwany na cześć regionu, z którego pochodzi, Siberian husky nie jest szczególnie dużym psem, ważącym od 35 do 60 funtów. To, czego mu brakuje, nadrabia pięknym i ciepłym płaszczem. Zimowe temperatury we wnętrzu Alaski często spadają do 75 stopni poniżej zera Fahrenheita, wystawiając dwuwarstwową sierść tych wytrzymałych psów na próbę ciepła. Według American Kennel Club, husky ma grubszą sierść niż większość ras psów, z gęstym, podobnym do kaszmiru podszerstkiem działającym jako izolator i dłuższą, grubą okrywą, która odprowadza wilgoć. Określany przez AKC jako pies pracujący, husky jest doskonałym wyborem dla ludzi, którzy lubią sporty zimowe na świeżym powietrzu, takie jak wyścigi zaprzęgów lub skijoring - sport, w którym ludzie jeżdżą na nartach biegowych ciągniętych przez psy.
Alaskan Malamute
Kuzyn syberyjskiego husky, malamut alaskański jest bezpośrednim potomkiem wilków arktycznych żyjących w najbardziej wysuniętych na północ krańcach Alaski. Według Dog Breed Info Center ludy Mahlemuit Eskimosów zaczęły używać psów do transportu około 3000 lat temu. Od tego czasu alaskański malamut stał się ulubionym wyborem polarników ze względu na wytrwałość psa, wyostrzony zmysł orientacji i dobrze rozwinięty zmysł węchu. To jeden z powodów, dla których autor, Jack London, w powieści „The Call of the Wild” zdecydował się na modelowanie swojego głównego bohatera Bucka na wzór malamuta. Podczas gdy książka została osadzona na kanadyjskim terytorium Jukon, podobne warunki opanowane przez malamuty w jej fabule odzwierciedlają środowisko, z którym często spotykają się psy żyjące na Alasce. Malamut ma również dwuwarstwową sierść, która zrzuca brud, a także lód i śnieg.
Samoyed
Według Pet Place rasa ta jest popularna wszędzie tam, gdzie śnieg jest stałym elementem krajobrazu, ponieważ może podciągnąć półtora raza swojej masy ciała na załadowanych saniach. Znany z piękna czysto białego futra, płaszcz Samoyed jest tak gruby, że trudno, jeśli nie niemożliwe, zobaczyć skórę psa, szczególnie w miesiącach zimowych. Powstała wełna Samoyed jest według Dog Time ulubioną przez tkaczy, ponieważ zapewnia piękną i ciepłą odzież.
Nowa Fundlandia
To kolejna rasa nazwana częściowo od regionu świata, z którego pochodzi: kanadyjskiej prowincji wschodniego wybrzeża o nazwie Nowa Fundlandia i Labrador. Podczas gdy stada tych wytrzymałych, ciemnych psów najprawdopodobniej pochodziły z kombinacji odkrywców wikingów i późniejszych brytyjskich osadników kolonialnych, rasa ta stała się niezawodnym pracownikiem w prowincji morskiej, pomagając w ciągnięciu ciężkich, obciążonych rybami sieci z morza. i ratować ludzi, którzy wypadli za burtę, zgodnie z Przewodnikiem właścicieli psów. Ta zdolność wynika z dużej pojemności płuc i obecności naturalnego oleju w obu warstwach futra, który zapewnia ochronę przed zimnem i wilgocią. Chociaż jego pochodzenie jest dalej na południe, Nowa Fundlandia jest mile widzianym dodatkiem do populacji psów na Alasce, gdzie łowienie ryb w stanowych jeziorach, rzekach i graniczących z nim oceanach wciąż sprawia, że ludzie potrzebują psiego towarzysza, takiego jak Nowa Fundlandia, która jest gotowa zaryzykować własne życie w sytuacjach ratunkowych.
