Labradorowie są znani z wiernego serca pełnego miłości i ochrony swoich ludzkich towarzyszy. Ale czasami ich wielkie serca rozciągają się - fizycznie - do tego stopnia, że rozwija się zagrażająca życiu choroba znana jako powiększenie serca, przez co mięśnie sercowe nie są w stanie skutecznie pompować krwi.
Dokładna przyczyna nieznana
To przygnębiający fakt, ale prawda dotycząca powiększonego serca u każdej rasy psów - w tym labradorów - jest taka, że dokładna przyczyna jest w dużej mierze nieznana. Naukowcy z kilku czołowych amerykańskich uczelni weterynaryjnych zbliżają się do biologicznego winowajcy. Aktualne badania wskazują na niedobór odżywczy aminokwasów tauryny i karnityny jako czynnika przyczyniającego się do powiększenia serca u psów. Tauryna odgrywa rolę w regulacji pracy serca i zapobieganiu przeciążeniu wapniem. Karnityna wspomaga zdolność mięśni do przekształcania kwasów tłuszczowych w użyteczną energię do aktywności mięśni. Obecna teoria zakłada, że nieprawidłowe działanie lub niewystarczająca obecność tych dwóch kwasów prowadzi do obciążenia mięśnia sercowego.
Weterynaryjna definicja powiększonego serca
W kategoriach diagnostycznych lekarze weterynarii określają przerost serca jako kardiomiopatię rozstrzeniową. Jest to jedna z głównych przyczyn zastoinowej niewydolności serca u psów. Mięsień sercowy, który z czasem się rozciąga, traci swoją elastyczność. Prowadzi to do nieefektywnego wypompowywania krwi przez komory serca do płuc. Kiedy reszta ciała nie ma odpowiedniego przepływu krwi, mózg sygnalizuje sercu, aby mocniej pompowało. To staje się błędnym i destrukcyjnym kołem, gdy serce, które jest wyzwaniem, próbuje przepchnąć więcej krwi tylko po to, by jeszcze bardziej się uszkodzić.
Objawy
Wiele z objawów tej choroby - letarg, przyspieszony i nadmierny oddech, duszność, kaszel i wzdęcia - jest często związanych z innymi dolegliwościami, które wymagają czasu i testów, aby je wykluczyć. Niestety, gdy objawy te zostaną wyraźnie rozpoznane jako przypisywane powiększonemu sercu, uszkodzenie jest już wyrządzone. Pies wykazujący objaw wzdęcia brzucha, częściej nazywany powiększeniem brzucha z powodu gromadzenia się płynów, prawdopodobnie już doświadcza późniejszych stadiów choroby. Stan ten występuje głównie u psów w średnim wieku.
Wczesne wykrywanie pomaga
Im wcześniej wykryjesz powiększone serce swojego labradora, tym większa masz szansę, że terapie wspomagające przedłużą jego życie. Odrobina poświęcenia w połączeniu z wnikliwą obserwacją z Twojej strony może doprowadzić do wcześniejszej diagnozy. Szkoła Medycyny Weterynaryjnej Louisiana State University sugeruje regularne przyjmowanie częstości oddechów spoczynkowych psa. Najłatwiej to zrobić, gdy pies śpi. Po prostu policz, ile razy widzisz, jak robi wdech i wydech, na co wskazuje falowanie jego klatki piersiowej. Zrób to przez 15 sekund i pomnóż przez cztery. Jeżeli uzyskany wynik regularnie przekracza 40, zalecana jest ocena weterynaryjna.
Uzyskanie diagnozy
Aby uzyskać dokładną diagnozę, na podstawie której weterynarz może przepisać plan leczenia wspomagającego, wymagana jest seria badań obejmująca zdjęcie rentgenowskie pokazujące powiększone komory i obecność płynu w płucach. Większość lekarzy weterynarii będzie chciała dalszych badań w celu potwierdzenia. Elektrokardiogram dokumentuje każde szybkie bicie serca. USG wspomagane obrazowaniem echokardiograficznym daje lekarzowi weterynarii dokładny rozmiar serca, jego zdolność do kurczenia się oraz to, czy lewa strona serca, z której pochodzi większość ruchu pompującego, jest większa niż prawa strona.
Leczenie
Kiedy serce labradora się powiększy, nie skurczy się z powrotem do swojego pierwotnego rozmiaru. Na tę chorobę nie ma „lekarstwa”. Jednak leki wspomagające terapię mogą łagodzić objawy, zmniejszając gromadzenie się płynów i wspomagając serce podczas skurczu mięśni.
