Wirus nosówki kotów, znany również jako panleukopenia, jest bardzo poważną chorobą. W niektórych przypadkach niedawne szczepienie lub wcześniejsza ekspozycja na chorobę może spowodować fałszywie dodatni wynik testu na tę chorobę.
Feline Distemper
Nosówka kotów jest wywoływana przez postać parwowirusa, bardzo odpornego wirusa, który może przetrwać rok lub dłużej, gdy zarażony kotek zostanie wydalony do środowiska przez płyny ustrojowe, zgodnie z danymi WebMD. Jest wysoce zaraźliwa u kotów, które nie zostały zaszczepione, często u dzikich i futrzastych kotów, które mogą napotkać zarażonego kotka lub ich odchody. Choroba atakuje białe krwinki kotka i powoduje objawy, w tym wymioty, biegunkę, zmniejszony apetyt, gorączkę i silny ból brzucha. Chociaż ten stan jest potencjalnie śmiertelny, jeśli kotek go przeżyje, wytworzy przeciwciała przeciwko tej chorobie i nie zostanie ponownie zainfekowany w późniejszym życiu. Działa to podobnie jak szczepienie dla twojego futrzanego przyjaciela, chociaż szczepienie tak naprawdę nie spowoduje choroby ani jej objawów.
Wstępne testy
Jeśli Twój kotek wykazuje objawy nosówki kotów, Twój weterynarz może wykonać wspólny test SNAP Fecal ELISA, zgodnie z Veterinary Partner. Ten test diagnostyczny szybko wykrywa obecność wirusa w kale twojego futrzanego przyjaciela i jest ogólnie uważany za dokładny, chociaż jest oznaczony do stosowania tylko u psów. Według Centrum Medycznego Mar Vista Animal Medical Center, jeśli Twój kotek otrzymał szczepionkę 5 do 12 dni przed tego typu testem, może to spowodować fałszywie dodatni wynik z powodu wirusa zawartego w samej szczepionce. W takim przypadku, jeśli podejrzewa się nieprawidłowy wynik, dostępnych jest kilka innych testów, w tym testy do pomiaru ilości przeciwciał we krwi i test do izolacji wirusa w osoczu krwi. Testy te mogą pomóc wykluczyć fałszywie dodatni wynik.
Testy uzupełniające
Oprócz testu SNAP Fecal ELISA, weterynarz może zbadać krew Twojego kotka pod kątem liczby białych krwinek, która jest zwykle niższa u osób z nosówką. Można również zastosować test łańcuchowej reakcji polimerazy, który wykrywa DNA samego wirusa w próbce krwi lub kału. Może wykryć chorobę na wcześniejszym etapie niż test przeciwciał, co pozwala na właściwe leczenie znacznie wcześniej, mówi VetInfo. Chociaż prawdopodobieństwo fałszywie dodatniego wyniku jest zmniejszone przez zastosowanie tego testu, nadal istnieje możliwość, że może się to zdarzyć. W rzeczywistości, według Cat Group, szczątkowe DNA wirusa u kotka, który wyzdrowiał po takiej infekcji, może skutkować fałszywie dodatnim wynikiem. Zanieczyszczenie próbki może również skutkować fałszywie dodatnim wynikiem.
Rozważania
Chociaż w przypadku wielu dostępnych testów w celu wykrycia wirusa nosówki kotów możliwy jest fałszywie dodatni wynik, można zastosować kombinację testów, aby wykluczyć taki wynik. To, wraz z fizycznym egzaminem w celu sprawdzenia objawów i oznak choroby, może pomóc w ustaleniu, czy cierpi na nią kotek. Niedawno zaszczepiony kotek, który nie wykazuje objawów, powinien zostać przebadany dopiero po upływie 12 dni od szczepienia, aby zapobiec fałszywie dodatnim wynikom wywołanym przez szczepionkę. Osoby z niektórymi objawami powinny zostać odizolowane i ponownie sprawdzone w ciągu tygodnia od oryginalnego testu, zaleca Felinexpress. Przy odpowiednim zaszczepieniu kociaka, począwszy od 8 do 12 tygodnia życia, twój futrzany przyjaciel prawdopodobnie nie będzie musiał się martwić o zarażenie lub poddanie się testom na nosówkę kotów za życia.
