i Tabby cat robi kocią drzemkę na parze butów, zdjęcie autorstwa mario beauregard z Fotolia.com
Mykoplazma kotów, zwana również zakaźną niedokrwistością kotów lub mykoplazmozą hemotropową kotów, jest chorobą kotów wywoływaną przez infekcję z gatunku pasożyta bakteryjnego zwanego Mycoplasma haemofelis. Ta choroba może spowodować śmierć, jeśli nie zostanie zdiagnozowana i leczona przez lekarza weterynarii.
Przyczyna
Mycoplasma haemofelis to gatunek unikalnej grupy bakterii zwanej Mycoplasmas. Kot może zarazić się mykoplazmą z zainfekowanej pcheł, kleszcza lub ukąszenia komara. Bakterie te, podobnie jak pasożyty, muszą przyczepić się do żywiciela, aby przeżyć; wewnątrz kota bakterie mykoplazmowe przyczepiają się do czerwonych krwinek kota. Układ odpornościowy organizmu widzi obce bakterie na komórkach i tworzy przeciwciała, aby je zaatakować. Zarażone krwinki czerwone są teraz pokryte przeciwciałami, co pobudza śledzionę do usuwania i niszczenia zakażonych komórek. Usunięcie zbyt wielu czerwonych krwinek powoduje anemię kota.
Objawy
Kot zakażony Mycoplasma haemofelis może nie wykazywać objawów przez kilka tygodni, dopóki bakterie nie zakażą dużej liczby czerwonych krwinek. Kot może mieć gorączkę, depresję, zmniejszony apetyt, blady lub żółtawy kolor, zmęczenie, osłabienie i prawdopodobnie utratę wagi. Powiększeniu może ulec również śledziona i węzły chłonne.
Diagnoza
Jeśli Twój kot wykazuje objawy infekcji mykoplazmą, ważne jest, aby zgłosić się do lekarza weterynarii, który zdiagnozuje chorobę. Istnieją dwie główne metody diagnozy, pierwsza to obserwacja rozmazu krwi pod mikroskopem w celu rzeczywistej wizualizacji organizmów na krwinkach czerwonych. Może to być jednak zawodne, ponieważ infekcja nie występuje we wszystkich komórkach przez cały czas: pojawia się falami lub cyklami i łatwo ją przeoczyć w niewielkiej próbce czerwonych krwinek z jednego punktu w czasie. Główną metodą diagnozy jest reakcja łańcuchowa polimerazy, która jest metodą umożliwiającą wykrycie i wyizolowanie niewielkiej ilości DNA z samego organizmu bakteryjnego oraz odróżnienie go od innych rodzajów bakterii, które mogą występować we krwi.
Leczenie
Gdy weterynarz zdiagnozuje zakaźną niedokrwistość kotów, przepisze antybiotyk, zwykle tetracyklinę lub doksycyklinę, aby zabić bakterie. Oprócz antybiotyków weterynarz przepisze również steryd, taki jak prednizon, aby powstrzymać układ odpornościowy kota przed atakowaniem i usuwaniem czerwonych krwinek. Koty z poważną anemią mogą wymagać transfuzji krwi. Po leczeniu zakażone koty dobrze reagują, a ich postępy będą monitorowane w czasie. Aby zapobiec infekcji Mycoplasma haemofelis, dobrym pomysłem jest utrzymanie odpowiedniej kontroli pcheł i kleszczy u kota.
