i Zdjęcie Rottweilera autorstwa Stana z Fotolia.com
Ochronny, wytrzymały i inteligentny, trudno sobie wyobrazić swojego potężnego rottweilera jako coś innego niż obraz zdrowia. Odpowiedzialni hodowcy mogą zapewnić Ci informacje o stanie zdrowia hodowanych przez siebie par, abyś wiedział z wyprzedzeniem, czego się spodziewać.
Dysplazja stawu biodrowego
Dysplazja stawu biodrowego występuje u rottweilerów, gdy staw kulowy kości udowej wysuwa się częściowo lub całkowicie z panewki miednicy. Może wystąpić choroba zwyrodnieniowa stawów, a stan jest bolesny dla psa, powodując, że jest słaby i kulawy. Istnieje wiele różnych genów zaangażowanych w genetyczną dysplazję stawu biodrowego i nie wiadomo, ile genów lub które z nich są zaangażowane. Dysplazja stawu biodrowego i jej skutki mogą być potęgowane przez szybki wzrost lub nadmierny przyrost masy ciała. Zabieg chirurgiczny jest zalecany w przypadku silnego bólu, ale zazwyczaj dysplazję stawu biodrowego można leczyć lekami przeciwzapalnymi i suplementami diety, takimi jak glukozamina.
Dysplazja łokcia
Dysplazja łokcia może oznaczać jeden lub więcej stanów, które wpływają na stawy łokciowe rottweilera. Chrząstka może oderwać się od kości wewnątrz stawu, mniejsze kości przedniej kończyny mogą nie zrosnąć się prawidłowo z kością łokciową lub mogą się uwolnić po zrośnięciu lub kości w stawie łokciowym mogą nierównomiernie rosnąć, powodując nieprawidłowe dopasowanie w stawie. Dysplazja łokcia często dotyka obu przednich nóg psa, powodując kulawiznę i ból łokcia. Naukowcom nie udało się jeszcze wyizolować, które geny lub ile z nich jest zaangażowanych w dysplazję łokcia. Waga, dieta i obciążenie stawów mogą wpływać na to, czy, kiedy i jak ciężka dysplazja łokcia wystąpi. Oprócz kontrolowania diety i ćwiczeń, zwykle zalecanym leczeniem jest chirurgia.
Zwężenie podaortalne
Kiedy rottweiler rodzi się z nadmierną ilością tkanki poniżej zastawki aortalnej w sercu, częściowe zablokowanie jest znane jako zwężenie podaortalne. Stan ten obciąża lewą komorę. Przypadki mogą być różne, od łagodnych, gdy pies nie wykazuje żadnych objawów, do ciężkich, które kończą się śmiercią. Ten stan może być dziedziczony po jednym lub obojgu rodzicach. W umiarkowanych i ciężkich przypadkach objawy, na które należy zwrócić uwagę, to trudności w oddychaniu, napady kaszlu i możliwa zapaść (w najostrzejszych przypadkach). W przypadku łagodnego zwężenia podaortalnego zwykle nie zaleca się leczenia, ale w umiarkowanych i ciężkich przypadkach aktywność fizyczna jest ograniczona i przepisywane są leki beta-adrenolityczne. Zabieg chirurgiczny jest rzadko zalecany, a gdy jest, musi być wykonany w specjalistycznej placówce.
Postępujący zanik siatkówki
Postępujący zanik siatkówki może powodować ślepotę u rottweilerów w wieku 1 roku lub może rozwinąć się w późniejszym życiu, jeśli pies odziedziczył chorobę. Stanie się oczywiste, że pies ma problemy z widzeniem w półmroku lub w całkowitej ciemności. Nie ma lekarstwa na PRA, ale baza danych CIDD Uniwersytetu Księcia Edwarda wskazuje, że psy dotknięte tą chorobą dobrze kompensują ślepotę ze względu na ich doskonałe zmysły węchu i słuchu. Utrzymuj otoczenie psa w niezmienionym stanie lub wprowadzaj zmiany stopniowo, aby pomóc rottweilerowi w radzeniu sobie z trudnością utraty wzroku. Cierpliwość podczas dostosowywania się psa będzie pomocna i doceniona.
