Jeśli twoja kotka zacznie wyciekać mocz, jest nadzieja. Fastidious Fluffy nie chce zostawiać mokrych plam w całym domu, a Ty nie chcesz, aby Twój dom pachniał kocim siusiem.
Niemożność utrzymania
Nietrzymanie moczu u kotów ma różne przyczyny, podczas gdy terapia hormonalna pomaga tylko niektórym typom. Twój kot może cierpieć na infekcję pęcherza lub zapalenie pęcherza. Koty z nietrzymaniem moczu często mają choroby układu moczowego lub nerek. Ty i Twój weterynarz musicie również rozróżnić, czy kot jest naprawdę nietrzymany, nie jest w stanie kontrolować swojego pęcherza lub czy jest to problem behawioralny. Jeśli Fluffy sika przez sen, budząc się z mokrym futrem, prawdopodobnie straciła kontrolę nad pęcherzem. Jeśli spryska posłanie psa, to dość dosadna kocia wiadomość dla Fido.
Diagnoza
Aby wykluczyć infekcję, Twój weterynarz potrzebuje próbki moczu od Fluffy, aby przeprowadzić analizę moczu. Jeśli jest to infekcja, antybiotyki zwykle ją usuwają. Jeśli nie ma oznak infekcji, następnym krokiem jest cystometria, test mierzący ciśnienie w pęcherzu. Twój weterynarz może również użyć elektromiografii, metody rejestrowania skurczów mięśni. Dzięki temu Twój weterynarz będzie wiedział, które mięśnie nie działają prawidłowo podczas oddawania moczu. Oba te testy są nieco inwazyjne, ale powinny dotrzeć do sedna problemu Twojego kota. W zależności od wyników Twój weterynarz może przepisać hormony dla Fluffy.
Diethylstilbestrol i testosteron
Większość kotów naprawdę nietrzymających moczu to starsze, wysterylizowane samice. Jeśli Twój kot wypełni ten rachunek, weterynarz może przepisać hormon dietylostilbestrol, znany również jako DES, w celu opanowania problemu. Ten syntetyczny estrogen zwiększa napięcie mięśniowe cewki moczowej Twojego kota, więc jest mniej prawdopodobne, że posypie moczem.
Podczas gdy nietrzymanie moczu występuje znacznie rzadziej u samców kotów, weterynarz może przepisać testosteron, jeśli dotyczy to Twojego chłopca.
Skutki uboczne
Chociaż koty otrzymują małe dawki DES, które są ogólnie bezpieczne i skuteczne, lek ten może powodować poważne skutki uboczne. W najgorszym przypadku podanie DES prowadzi do supresji szpiku kostnego, co może być śmiertelne. Może również powodować uszkodzenia serca, wątroby i trzustki kota. Mniej poważne skutki uboczne obejmują wymioty i biegunkę, upławy, letarg oraz zwiększone picie i oddawanie moczu. W przypadku samców testosteron może powodować agresywne zachowanie. W przypadku obu hormonów ważne jest, aby kot otrzymał najniższą możliwą skuteczną dawkę.
