Labrador retriever to jedne z najpopularniejszych ras psów i słusznie: są lojalne, inteligentne i aktywne, a także kochającymi towarzyszami. Laboratoria również borykają się z problemami z kośćmi i stawami, dlatego ważne jest, aby wiedzieć, jak je rozpoznać.
Dysplazja stawu biodrowego
Dysplazja stawu biodrowego jest jednym z najczęstszych warunków, które dotykają labradory. Dysplazja stawu biodrowego to choroba genetyczna, w której staw biodrowy nie tworzy się prawidłowo. Kula i gniazdo mogą być źle wyrównane lub w ogóle nie być wyrównane. Dysplazja stawu biodrowego powoduje znaczny ból w miarę starzenia się psów; może to sprawić, że laboratorium będzie niechętnie biegać, wchodzić po schodach, a nawet chodzić na spacery. W ciężkim przypadku dysplazja stawu biodrowego może być widoczna u szczeniąt już w wieku sześciu miesięcy. Jeśli twoje laboratorium wykazuje jakiekolwiek oznaki dyskomfortu w biodrach, warto udać się do weterynarza, aby wykluczyć dysplazję. Jeśli wybierasz rasowego szczeniaka laboratoryjnego, poproś hodowcę o dowód, że linia genetyczna nie ma historii dysplazji stawu biodrowego. Ponieważ jest to choroba genetyczna, jest prawdopodobne, że szczeniak będzie ją miał, jeśli zrobią to jego rodzice.
Leczenie dysplazji stawu biodrowego
Jeśli Twój labrador retriever ma dysplazję stawu biodrowego, dostępne są skuteczne metody leczenia, które sprawią, że Twój psiak znów będzie biegał i bawił się. Psy z dysplazją stawów biodrowych powinny zawsze utrzymywać prawidłową wagę i spożywać wysokiej jakości karmę bezzbożową. Otyłość wywiera dodatkowy nacisk na stawy; pokarmy zawierające zboża nasilają obrzęk i bolesność stawów. W łagodnych przypadkach dysplazji stosuj suplementy i leki przeciwzapalne, dlatego porozmawiaj ze swoim weterynarzem lub dietetykiem dla zwierząt na temat zalecanych recept lub naturalnych suplementów. W ciężkich przypadkach laboratorium może wymagać operacji w celu naprawy stawu biodrowego. Bez leczenia psy mogą nie być w stanie w ogóle poruszać się bez bólu, zwłaszcza jeśli dysplazja jest ciężka i obejmuje oba biodra.
Choroba zwyrodnieniowa stawów (choroba zwyrodnieniowa stawów)
Podobnie jak wielu z nas, psy często rozwijają artretyzm wraz z wiekiem. Artretyzm dotyka 20 procent psów. Może się rozwinąć w wyniku urazu, otyłości lub genetyki. Większe, bardziej krępe psy, takie jak labrador retriever, są bardziej podatne na zapalenie stawów, ponieważ ich stawy muszą wytrzymać znacznie większą wagę. Gdy pies się starzeje, chrząstka stawów ulega rozpadowi i powoduje ból stawów, zwłaszcza u psów z nadwagą. Labradory są również bardzo aktywnymi psami, więc urazy stawów są bardziej ryzykowne. Często zranione stawy szybko rozwijają objawy zapalenia stawów. W niektórych przypadkach zapalenie stawów jest również chorobą genetyczną, a labradory są bardziej podatne na choroby zwyrodnieniowe stawów niż wiele innych ras. Zanim wybierzesz nowego szczeniaka laboratoryjnego, upewnij się, że jego linia genetyczna jest wolna od zapalenia stawów.
Leczenie choroby zwyrodnieniowej stawów
Jeśli twój labrador zacznie wykazywać oznaki zapalenia stawów, zabierz go do weterynarza w celu oceny. Oznaki uszkodzenia stawów pokażą się na zdjęciu rentgenowskim, co da ci bardziej ostateczną diagnozę. Niestety, nie ma cudownego lekarstwa na zapalenie stawów u psów. Ale możesz uczynić swojego psa wygodniejszym i poprawić jakość jego życia. Pierwszym krokiem jest doprowadzenie psa do lepszej formy. Labradory są podatne na otyłość, zwłaszcza gdy się starzeją. Jeśli twoje laboratorium ma nadwagę, rozważ terapię pływacką, która pomoże mu stracić kilka kilogramów. Pływanie jest delikatniejsze dla stawów, a większość labradorów uwielbia wodę, więc jest to dla nich fajna terapia. Koniecznie poszukaj certyfikowanego psiego fizjoterapeuty lub pływaka do terapii pływania w Twoim laboratorium.
Osteosarcoma (rak kości)
Osteosarcoma atakuje wszystkie rasy psów, ale większe rasy, takie jak labrador retriever, są bardziej zagrożone. Około 8000 psów rocznie rozpoznaje raka kości, a większość psów waży ponad 50 funtów. Badania wykazały, że miejsce raka jest często powiązane z miejscami wcześniejszego złamania lub naprawy stawów, w których zastosowano metalowe kołki lub płytki. Rak kości występuje częściej u psów z nadwagą, co sugeruje, że dodatkowy nacisk na kości może powodować rozwój kostniakomięsaka. Najczęstszym sposobem leczenia jest amputacja zakażonej kończyny, a następnie chemioterapia. Chociaż rak kości nie jest tak powszechny, jak inne choroby kości i stawów, jest to coś, na co należy zwrócić uwagę, zwłaszcza gdy Twój labrador retriever się starzeje.
