Zdjęcie szczenięcia autorstwa SKYDIVECOP z Fotolia.com
Szczeniak Labrador retriever to kultowy wizerunek amerykańskiego psa rodzinnego. Dowiedz się, czego możesz się spodziewać, gdy spodziewasz się szczeniaka laboratoryjnego.
Historia labradorów retrieverów
Zdjęcie labradora autorstwa Oliv z Fotolia.com
Przodków Labradora retrievera można doszukiwać się w XVI-wiecznym labradorze w Kanadzie. Psy zostały wyhodowane, aby pomagać w polowaniu, wyciągając ptaki zarówno z lądu, jak i wody. Gdy rasa została udoskonalona, nowoczesny labrador retriever został rozpoznany na początku XIX wieku w Nowej Funlandii. Labradory zostały po raz pierwszy uznane za rasę w 1903 roku przez English Kennel Club, aw 1917 roku przez American Kennel Club. Obecnie w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii zarejestrowanych jest dwa razy więcej labradorów niż jakakolwiek inna rasa.
Wzorce rasy dla szczeniaka labradora
Zdjęcie szczeniaka labradora autorstwa Aleksandra Levchenko z Fotolia.com
Istnieją dwa rozpoznane typy labradorów: angielski i amerykański. Angielskie laboratoria są mniejsze i bardziej obszerne niż ich bardziej zwinne, szczuplejsze amerykańskie odpowiedniki. Oba typy laboratoriów mają pewne wspólne cechy. Szczenięta laboratoryjne powinny być krępe i proporcjonalne, w tych samych proporcjach, co wzorce rasy dla dorosłych. Szczenięta powinny mieć szeroką głowę i szeroki nos. Klatka piersiowa szczenięcia powinna być szeroka i głęboka. Ogony powinny być grube u nasady i zwężać się ku końcowi ogona. Uszy labradora są wiotkie, więc stojące uszy wskazywałyby na pomieszaną linię hodowlaną. Sierść powinna być krótka, prosta i gęsta, w jednym z trzech uznanych kolorów: czarnym, żółtym lub czekoladowym.
Możliwe dziedziczne lub wrodzone wady u labradorów
Obraz Relaxing Labrador autorstwa Serendipity z Fotolia.com
Labradory to jedne z najpopularniejszych psów rasowych w Ameryce. W rezultacie nadmierne rozmnażanie Labs jest powszechne, więc musisz ostrożnie wybierać nowego szczeniaka Lab, aby zminimalizować ryzyko wad wrodzonych. Wybrane szczenię powinno poruszać się swobodnie, bez wahania i nierówności podczas biegania lub spaceru. Jest to szczególnie ważne, ponieważ laboratoria są bardzo podatne na dysplazję stawu biodrowego. Labradory są również podatne na dysplazję siatkówki, która powoduje martwe punkty w miarę starzenia się psów. Renomowany hodowca powinien być w stanie przedstawić zaświadczenie, że linia hodowlana szczeniąt nie wykazała objawów dysplazji siatkówki. Bez wrodzonych wad zdrowotnych lub rozwoju śmiertelnej choroby, długość życia labradorów wynosi od 10 do 13 lat.
Temperament szczeniaka labradora
perro labrador image by oscar2700 z Fotolia.com
Labradory są tak popularną rasą ze względu na ogólnie przyjemny temperament. Dobrze zsocjalizowany szczeniak laboratoryjny powinien być przyjazny, towarzyski i zabawny. Nieśmiałe lub agresywne szczenięta mogą wskazywać na brak odpowiedniej socjalizacji z ludźmi lub innymi psami. Szczenięta labradora są często bardzo aktywne i mają silną potrzebę żucia, dlatego należy zapewnić im odpowiednie ćwiczenia i trwałe zabawki do żucia. Laboratoria są również bardzo zmotywowane do jedzenia i mają tendencję do przejadania się, jeśli jest to dozwolone. Karm szczenięta Lab zdrową karmą w odpowiednich proporcjach, inaczej prawdopodobnie zmienią się w dorosłe osoby z nadwagą.
