Jeśli twoja mama kotka ma nowy miot kociąt, prawdopodobnie rodzina i przyjaciele o dobrych intencjach doradzili ci, aby chronić je przed samcami. Historia, że samce kotów są notorycznymi zabójcami kociąt, ma swoje podstawy, ale nie oznacza to, że samce nigdy nie zachowują się po ojcowsku.
Typowe zachowanie Toma
Koty domowe, a także koty na wolności nie są znane ze swoich umiejętności ojcostwa. Poza spłodzeniem jak największej liczby kociąt, kocury nie angażują się w wychowywanie kociąt. Samce kotów są znane z zabijania kociąt, zwykle kociąt, których nie zostały ojcami. To zachowanie jest powrotem do instynktów z dzikich czasów, kiedy zabicie młodego rywala powstrzymałoby go od rozprzestrzeniania swoich genów na temat wsi i dało mordercy większą szansę na rozwinięcie własnego planu genetycznego.
Wszystko jest możliwe
Nie wszystkie samce zabijają kocięta, a niektóre nawet w pewnym stopniu uczestniczą w opiece nad swoimi młodymi, sprzątając je i bawiąc się z nimi. Ludzie zgłaszali nawet, że ich kocury pojawiają się na holu z miotami kociąt, jakby chcieli poinformować swoich ludzi, że wypełniają obowiązki ojcostwa.
Kobiety są bardziej pomocne
Chociaż typowo męskie koty nie są największymi pomocnikami, jeśli chodzi o opiekę nad dziećmi, kotki często pomagają swoim przyjaciołom i rodzinie, jeśli chodzi o opiekę nad maluchami. Niektóre kotki pełnią funkcję położnych, uczestniczą w porodzie i pomagają w czyszczeniu nowonarodzonych kociąt. Samice kotów znane są z tego, że „opiekują się dziećmi”, pilnują, a nawet karmią kocięta innego kota. A mamusie często wychowują kocięta, które nie są ich własne, przyjmując nawet dzieci zupełnie innego gatunku, takie jak wiewiórki, szopy i króliki.
Grając bezpiecznie
Jeśli masz w rodzinie zarówno kocura, jak i kotkę, najlepiej jest się nim bawić i nie pozwalać kotu na dostęp do noworodków, przynajmniej bez nadzoru. Jeśli czujesz, że twój kocur może mieć jakieś ojcowskie instynkty, możesz stopniowo przedstawiać go dzieciom, ale dopiero wtedy, gdy będą trochę starsze, np. Po upływie sześciu do ośmiu tygodni. Ale bądź gotowy do interwencji, jeśli okaże najmniejszą odrobinę agresji i nadal oddziela go od mamy i jej dzieci.
