i Chat margay ocelot du Panama, zdjęcie autorstwa Davy HILLER z Fotolia.com
Małe dzikie koty z dżungli i lasów deszczowych rozciągających się od Meksyku do Brazylii są zgrupowane razem w rodzaju Leopardus, w tym margaj (L. Wszystkie są rzadkie, a niektóre są zagrożone.
Wygląd
Wielkość rodzaju obejmuje gamę od husky ocelot (L. pardalis) do 35 funtów do małego kodkoda (L. guigna) na 4 funty. Margaj ma około 6 funtów - mniej więcej wielkości kota domowego, ale ma dłuższe nogi. Ma okrągłą głowę ocelota, ale ma mniejszą budowę. Jednak najbardziej uderzającą cechą jest gruba, pluszowa sierść, biała do kremowej na brzuchu i mocno zaznaczona powyżej plamami i plamami, które mają jasne środki i ciemne brzegi.
Zwyczaje
Margaje są półnadrzewne, co oznacza, że spędzają dużo czasu na drzewach, oraz zmierzchowe - aktywne o świcie i zmierzchu. Polują na ptaki, gady, owady i małe ssaki, ale jedzą owoce, gdy są dostępne. Są niezwykle zwinne i potrafią zejść głową w dół z pnia drzewa, a umiejętność dzielą koty tylko z panterą mglistą (Neofelis nebulosa) z Azji.
Status przetrwania
Ze względu na niszczenie siedlisk w miarę, jak cywilizacja konsumuje dziką przyrodę, margaj jest uważany za gatunek zagrożony. Ze względu na niewielkie rozmiary i niewielką liczbę nie poluje się na nie w celu handlu futrami, ale przez granicę USA przemycano osoby w celu handlu zwierzętami. Jest to niefortunne, ponieważ są one biednymi zwierzętami domowymi, a usunięcie każdego osobnika ze środowiska naturalnego zwiększa ryzyko wyginięcia tego gatunku.
Hybrydyzacja
Kot Bristol to hybryda o tajemniczym pochodzeniu, ale uważa się, że jest krzyżówką między margają a amerykańskim kotem domowym krótkowłosym. Są akceptowalnym zwierzakiem i żądają wysokiej ceny ze względu na swoją rzadkość, ale mają tendencję do „mułu” przy tak niskim współczynniku płodności, że nie są uważane za prawdziwą rasę kotów.
