Relacja, którą lubisz ze swoim zwierzakiem, może być jedną z najbardziej satysfakcjonujących, jakich kiedykolwiek doświadczysz. Jeśli jednak zaczynasz czuć, że Ty i Twój kot jesteście symbiotycznie połączeni w biodrze, naturalne jest obawa, że Rękawiczki mogą Cię trochę za bardzo kochać.
Wychowanie
Pielęgnacja odgrywa ważną rolę w tym, jak koty odnoszą się do swoich ludzi w późniejszym życiu. Kocięta odsadzone zbyt wcześnie mogą zrekompensować ten brak wczesnego macierzyństwa, zwracając się o dodatkową uwagę i wsparcie ze strony adoptowanej mamy lub taty. Osoby rozdzielone z matką przed ukończeniem 8 tygodnia życia są również bardziej podatne na rozwój lęku separacyjnego, gdy dorosną. Osierocone kocięta trzymane ręcznie przez opiekunów są również bardziej skłonne do tworzenia bliskich więzi emocjonalnych ze swoimi ludźmi w wieku dorosłym. Może to być niepokojące, jeśli twój kumpel szuka intensywnego związku emocjonalnego, szczególnie jeśli jesteś przyzwyczajony do chłodnych, nonszalanckich kociąt, ale ten poziom intymności będzie dla Felixa naturalny, jeśli był do tego przyzwyczajony od czasu, gdy był małym, bezbronnym kociakiem. Kochające matki są również bardziej skłonne do produkowania kochających kociąt. Może to być częściowo uwarunkowane genetycznie, ale Twój zwierzak może być bardzo czuły, ponieważ widział, jak jego matka uderza głową i przytula się do jej wyjątkowych ludzi. W tym przypadku jego pełne miłości zachowanie oznacza, że ci ufa i czuje się swobodnie wyrażając swoje uczucia.
Czynniki genetyczne
Niektóre kociaki są zaciekawione i niezależne, a inne to małe robale miłosne, które po prostu chcą skulić się na twoich kolanach. Podczas gdy koty są bardziej uczuciowe i ufne, jeśli otrzymują fizyczne uczucia od ludzi, gdy są kociętami, naukowcy uważają również, że osobowość Twojego zwierzaka jest częściowo zdeterminowana przez genetykę. Według Feline Advisory Bureau, badania naukowe wskazują, że koty dziedziczą cechy behawioralne po ojcu. Jest to istotne z punktu widzenia genetyki, ponieważ koty płci męskiej nie biorą udziału w wychowaniu kociąt.
Lęk separacyjny
Lęk przed separacją pojawia się, gdy zwierzę kocha Cię i potrzebuje Cię do tego stopnia, że oddzielenie od Ciebie powoduje jego fizyczny i emocjonalny niepokój. Zachowania polegające na szukaniu uwagi tuż przed wyjściem z urlopu i po powrocie do domu, eliminowanie się z kuwety i wymioty, gdy jesteś sam w domu, są objawami lęku separacyjnego. Jednak ważne jest, aby zasięgnąć porady lekarza weterynarii, ponieważ te ostatnie objawy mogą wskazywać na poważniejsze problemy zdrowotne. W skrajnych przypadkach weterynarz może przepisać leki przeciwlękowe, ale modyfikacja zachowania jest ważnym pierwszym krokiem w kierunku złagodzenia lęku separacyjnego. Robienie zamieszania z Shebą przed wyjściem z domu i zaraz po powrocie zaostrza problem, podczas gdy powstrzymywanie się od uwagi w tych chwilach daje jej do zrozumienia, że wyjazd to nic wielkiego. Pomocne może być również zapewnienie zwierzakowi ciekawych zabawek do zabawy, gdy jest sam, a także sesje zabawy jeden na jednego.
Starsze koty
Świat może wydawać się bardziej przerażającym miejscem dla twojego kumpla, gdy nie jest tak młody jak kiedyś, co prowadzi go do szukania dodatkowego wsparcia i TLC od swojej wyjątkowej osoby. Nawet kociaki, które kiedyś wykazywały zadziorną, niezależną passę, mogą szukać dodatkowego czasu okrążenia, gdy te spokojne dni młodości miną. Wspólne drzemki i sesje zabaw jeden na jednego pomagają Twojemu zwierzakowi radzić sobie ze stresem związanym z wiekiem. Nadmierne lgnięcie może być również sposobem, w jaki Mittens mówi ci, że źle się czuje, szczególnie jeśli takie zachowanie jest nietypowe. Ważne jest, aby planować regularne kontrole weterynaryjne kociąt w wieku 7 lat i starszych, ponieważ są one bardziej podatne na szereg problemów zdrowotnych, w tym zapalenie stawów, próchnicę i cukrzycę.
