Nadczynność tarczycy, która jest związana z nadczynnością tarczycy i przewlekłą chorobą nerek lub PChN, są częstymi chorobami u starszych kotów. Czasami przywrócenie normalnego poziomu tarczycy odbywa się kosztem czynności nerek.
Wpływ nadczynności tarczycy na PChN
Krew kota z nadczynnością tarczycy przepływa szybciej niż normalnego kota, zwiększając współczynnik filtracji kłębuszkowej przez nerki. To jest szybkość, z jaką krew przechodzi przez maleńkie filtry nerkowe. Z powodu wyższego ciśnienia krwi więcej krwi jest przetwarzane przez nerki, dzięki czemu są one bardziej wydajne w ich podstawowym zadaniu przetwarzania odpadów.
Skutki leczenia nadczynności tarczycy
Kiedy kot jest leczony z powodu nadczynności tarczycy, jej ciśnienie krwi zostaje przywrócone do normalnego poziomu, zmniejszając przepływ krwi przez nerki. Kiedy tak się dzieje, zwykle wykrywa się wcześniej istniejącą chorobę nerek. Dr Thomas K. Graves zauważa, że u kotów leczonych z powodu nadczynności tarczycy CKD stosunkowo często występuje w swoim artykule „Nadczynność tarczycy kotów 2009 (Proceedings)”.
Kuszące jest wierzyć, że leczenie nadczynności tarczycy może powodować PChN, ale to jest mylące. Zamiast tego, jeśli kot miał już chorobę nerek, przywrócenie jej normalnej funkcji tarczycy może odsłonić uszkodzenie nerek, które ukryła nadczynność tarczycy.
Stosowanie metamizolu
Preferowanym sposobem leczenia nadczynności tarczycy u kotów jest terapia jodem radioaktywnym w celu wyeliminowania rozrostu tkanki, który powoduje zaburzenia równowagi tarczycy. Drugą opcją jest operacja usunięcia dotkniętej tkanki. Chociaż obie te terapie wyleczy nadczynność tarczycy, istnieje ryzyko, że PChN zostanie zdemaskowana, a kot będzie wtedy bardziej narażony na niewydolność nerek niż nadczynność tarczycy.
Lek metimazol, choć nie jest lekiem na nadczynność tarczycy, stanowi elastyczną alternatywę dla kota, który może mieć problemy z nerkami. Większość kotów z nadczynnością tarczycy, którym podaje się metimazol, przyjmuje dawkę dwa razy dziennie, doustnie lub z transdermalnym żelem nakładanym na ucho.
Weterynarz może monitorować pracę krwi kota pod kątem odczytów współczynnika filtracji kłębuszkowej, aby zobaczyć, jak nerki reagują na leczenie tarczycy. Jeśli przywrócenie tarczycy - a następnie ciśnienia krwi i szybkości przepływu krwi - do normalnego poziomu nie uszkadza nerek kota, można rozważyć leczenie lecznicze, takie jak terapia jodem radioaktywnym. Jeśli nie, weterynarz może dostosować poziom metimazolu, aby osiągnąć równowagę między leczeniem tarczycy a chorobą nerek.
Życie z nadczynnością tarczycy i PChN
Może się wydawać, że jest to wybór między dwoma rodzajami zła: czy leczysz swojego kota z powodu nadczynności tarczycy, czy CKD? Odpowiedź: traktuj ją za jedno i drugie. Pozwolenie na niekontrolowane działanie tarczycy kota może być niebezpieczne. „Zasadność utrzymywania kota w stanie lekkiej nadczynności tarczycy jest wątpliwa, biorąc pod uwagę, że niekontrolowana nadczynność tarczycy sama w sobie wydaje się uszkadzać czynność nerek” - twierdzi dr Mark E. Peterson na swoim blogu „Insights into Veterinary Endocrinology”. Według Petersona, w przypadku kotów z ciężką PChN utrzymanie łagodnej nadczynności tarczycy może dać dobre krótkoterminowe rezultaty.
Nadczynność tarczycy może mieć poważne konsekwencje dla Twojego kota. Nieleczona może upośledzać czynność serca i potencjalnie prowadzić do niewydolności serca. Jeśli Twój kot ma PChN i nadczynność tarczycy, porozmawiaj ze swoim weterynarzem o najlepszym sposobie radzenia sobie z obydwoma.
