Zaskoczony szczeniak merle doga niemieckiego wpatrzony w zdjęcie z kamery autorstwa velory z Fotolia.com
Chociaż jest jedną z największych ras, niektóre potrzeby Doga są zaskakujące dla tak dużego psa. Nie wykluczaj Duńczyka, jeśli mieszkasz w mieszkaniu. Właściwie radzą sobie tam całkiem dobrze, ponieważ nie są szczególnie aktywnymi psami. Jest znany jako „delikatny olbrzym”.
Karmienie
To duże psy i dużo jedzą. To raczej oczywiste, ale jeśli nie karmisz ostrożnie swojego Duńczyka, możesz nieumyślnie go zabić. Duńczycy mają skłonność do skrętu żołądka, lepiej znanego jako wzdęcia. Według Great Dane Club of America jest to zabójca numer jeden Duńczyków i to rasa najbardziej zagrożona. W wzdęciu żołądek opada i skręca, odcinając dopływ krwi do reszty ciała psa. Nie tylko jest to niezwykle bolesne, ale tylko natychmiastowa operacja może uratować życie twojego psa. Aby zapobiec wzdęciom, należy karmić psa kilkoma mniejszymi posiłkami dziennie, a nie dużą ilością przy jednym karmieniu.
Pielęgnacja
Krótki płaszcz Duńczyka wymaga tylko podstawowego szczotkowania, aby zachować świerkowy wygląd, ale dużo zrzuca. On również ślini się, więc możesz usuwać duże ilości śliny psa w swoim mieszkaniu.
Trening
Duńczycy nie są najłatwiejszymi do wyszkolenia psami, a duży, niewytrenowany pies sprawia więcej problemów niż mały, niewytrenowany. Zabierz swojego Duńczyka do szkoły posłuszeństwa tak szybko, jak to możliwe - przedszkole dla szczeniąt to dobry pomysł. Może być bardzo opiekuńczy wobec swojej osoby lub rodziny, ale ze względu na swój wzrost może poważnie zranić kogoś, jeśli posunie się za daleko. Chociaż jest dobrym psem stróżującym (a nie psem, którego włamywacz chce spotkać), gdy zacznie szczekać, może być trudno go powstrzymać. Ponieważ jest tak duży, wymaga treningu, aby wszelkie potencjalne problemy mogły zostać zduszone w zarodku. To, co jest słodkie, ale niegrzeczne u małego psa, może przynieść tragiczne skutki, gdy spróbuje tego Duńczyk, na przykład podskakując na ludzi.
Ćwiczenie
Duńczycy wymagają mniej ruchu niż mogłoby się wydawać, mniej niż wiele mniejszych psów. Zabierz psa na spacer kilka razy dziennie lub pozwól jej biegać po podwórku. Ponieważ Duńczycy dojrzewają późno, nie przejmuj się ciężkimi ćwiczeniami, zanim Twój pies skończy 2 lata. Wtedy dojrzeją kości i będzie mógł wyruszyć na długie wędrówki lub biegać razem z Tobą przez wiele kilometrów. Nie ćwicz go blisko pory karmienia - może to spowodować wzdęcia.
Zdrowie
Oprócz wzdęć, Duńczycy cierpią na różne dolegliwości, z których wiele jest dziedzicznych. obejmuje to kardiomiopatię, termin ogólny określający choroby mięśnia sercowego. Podobnie jak wiele dużych ras, może być podatny na dysplazję stawu biodrowego, zniekształcenie stawu biodrowego powodujące kulawiznę. Chociaż jest to problem dla każdego dotkniętego chorobą psa, sam rozmiar Duńczyka go pogarsza, ponieważ taszczenie kulawego Duńczyka jest poza zasięgiem wielu właścicieli. Dwa najczęstsze rodzaje raka u Duńczyków to chłoniak i rak kości.
