Kły pekińskiej rasy zabawkowej są predysponowane do chorób krążka międzykręgowego, a ból pleców jest częstym objawem tej dolegliwości. Jeśli podejrzewasz, że Twój cenny pekińczyk może cierpieć na objawy bólu pleców, natychmiastowa wizyta u weterynarza jest absolutną koniecznością.
O chorobie krążka międzykręgowego
Choroba krążka międzykręgowego, często określana skrótem IVDD, jest powszechna w świecie pekińczyków, bardziej niż u większości innych ras. Zaburzenie obejmuje degradację krążków międzykręgowych i ich wystające - wraz z wszystkimi intensywnymi bólami i problemami neurologicznymi, które łączą te rzeczy. Urazy i naturalny proces starzenia mogą powodować utratę siły w krążkach międzykręgowych. Ta redukcja siły może prowadzić do ich rozpadu, a następnie obciążenia rdzenia kręgowego. Choroba rdzenia kręgowego jest częstym skutkiem tego stanu neurologicznego.
Objawy bólu pleców
Ból pleców jest głównym wskazaniem choroby krążka międzykręgowego u pekińczyka. Ponieważ twój Peke nie może ci tego wyrazić słowami, do ciebie należy uważne obserwowanie go pod kątem jakichkolwiek oznak złego samopoczucia. Niektóre oznaki, że zwierzę może odczuwać tego rodzaju ból, to przykucnięcie lub wygięcie grzbietu, wokalizacja, która pojawia się pozornie znikąd oraz sztywność i napięcie w sposobie chodzenia. Kucanie nazywane jest kifozą piersiowo-lędźwiową. Napięcie w plecach często wskazuje na ból pleców u psów z tym schorzeniem.
Inne rasy
Chociaż pekińczyk jest szczególnie podatny na choroby krążków międzykręgowych, inne rasy również są na to podatne, w szczególności jamniki. Inne psy, które często odczuwają ból pleców i inne związane z tym skutki, to pinczery dobermana, psy rasy beagle, labrador retriever, lhasa apsos, shih tzus, owczarki niemieckie i pudle. Choroba jest szczególnie rozpowszechniona również u psiaków z tych ras ze znaczną nadwagą.
Choroba dyskowa typu I i II
Pekińczycy są ogólnie podatni na choroby krążka międzykręgowego, a także są podatni na określoną jej wersję. Choroba krążka międzykręgowego dzieli się na dwie odrębne kategorie. Jeden to Hansen Typ I, a drugi to Hansen Typ II. Pekińczyk ma predyspozycje do typu I, który jest generalnie bardziej gwałtowny i intensywny z objawami. Typ II jest znacznie wolniejszą postacią choroby. Większe psy częściej doświadczają tego drugiego typu.
