Ta aktywna i inteligentna rasa z kręconymi włosami jest łatwa do zepsucia. Cierpliwość i socjalizacja to klucze do przezwyciężenia strachu przed pudlem.
Osobowość Persnickety Poodle
Właściciele pudli uwielbiają kroje froufrou i kolorowe kokardki, ponieważ ich ukochane psiaki potrafią być wybredne, wybredne i precyzyjne, jeśli chodzi o pragnienie wszystkiego. Kiedy sprawy nie idą zgodnie z planem, pudle mogą wziąć to do siebie, martwiąc się, stresując i zachowując się tak, jakby świat się kończył.
Start bez stresu
Jeśli jesteś na etapie polowania na szczenię, wybierz szczeniaka pudla od hodowcy, który socjalizuje i tresuje młody miot. Wczesne rozstanie z matką może zwiększyć nerwowość szczeniaka, więc nie przyprowadzaj go do domu przed ukończeniem 8 tygodnia życia. Poczekaj kolejny tydzień, jeśli hodowca uzna, że szczeniak nie jest jeszcze wystarczająco dojrzały emocjonalnie, aby odejść. Unikaj sklepów zoologicznych z pasją. Młyny szczeniąt pudli zazwyczaj sprzedają bezpośrednio do sklepów zoologicznych, gdy szczenięta mają pięć lub sześć tygodni, miażdżąc ich delikatną psychikę i zwiększając ryzyko rozwoju osobowości o wysokim stresie.
Pomaganie Twojemu Pudlu zmierzyć się ze światem
Wczesna socjalizacja jest niezbędna, aby pomóc twojemu pudlowi pokonać lęk przed nieznanym. Przed ukończeniem 6. miesiąca życia zapisz swoją kręconą dziewczynę do przedszkola dla szczeniąt, gdzie będzie czerpać przyjemność z interakcji z innymi młodymi szczeniakami. Zabierz ze sobą swojego przedwcześnie rozwiniętego psiaka, kiedy tylko jest to możliwe i zachęcaj nieznajomych do głaskania go. Wysoce uspołecznione pudle są mniej podatne na zachowania neurotyczne. W domu zapewnij jej własną, uspokajającą przestrzeń - dobrym wyborem będzie skrzynia dla psa wypełniona miękką pościelą i pluszowymi zwierzętami - gdzie może uciec od hałaśliwych dzieci lub irytujących dorosłych.
Zaakceptuj mnie takim, jakim jestem
Częścią nagrody za posiadanie pudla jest zaakceptowanie jej takim, jakim jest, i nie próbowanie zmiany jej w coś, czym nie jest. Spodziewaj się niespokojnego zachowania. Chodź ją, kochaj ją, głaszcz, szczotkuj i przytulaj. Nigdy nie będzie wyluzowanym beagleem leniwie wylegującym się u twoich stóp, ale przyznaj to - jest coś magicznego w psie, który tańczy, gdziekolwiek się pojawi.
