Potas i magnez są niezbędnymi minerałami dla kotów, tak jak dla Ciebie. Jeśli Kitty jest zdrowa, aby zaspokoić jej zapotrzebowanie na minerały, wystarczy zbilansowana dieta. Skonsultuj się z weterynarzem.
Hiperkaliemia: za dużo potasu
Jeśli Kitty ma za dużo potasu, ma hiperkaliemię, która może wpływać na zdolność jej serca do normalnego funkcjonowania. U zdrowego kota nerki przetwarzają nadmiar potasu; jeśli Kitty ma chorobę nerek, jest bardziej narażona na tę chorobę. Inne potencjalne przyczyny obejmują płynoterapię suplementami potasu, płyn w jamie brzusznej, wysoką liczbę płytek krwi i białaczkę. Osłabienie, nieregularne bicie serca i wiotkie porażenie to oznaki hiperkaliemii. Nie jest niczym niezwykłym, że schorzenie ma historię dolegliwości żołądkowo-jelitowych. Twój weterynarz będzie potrzebował dokładnej historii stanu zdrowia Kitty, aby pomóc określić przyczynę jej wysokiego poziomu potasu. Kitty będzie potrzebować pewnych testów, w tym profili krwi i substancji chemicznych, analizy moczu i pełnej morfologii krwi. Czasami konieczne są testy diagnostyczne, takie jak zdjęcia rentgenowskie lub elektrokardiogramy. Leczenie hiperkaliemii zależy od przyczyny, a Twój weterynarz prawdopodobnie najpierw skupi się na obniżeniu poziomu potasu Kitty przed leczeniem jej innej dolegliwości.
Hipokaliemia: za mało potasu
Niektóre koty mają za mało potasu, co jest stanem zwanym hipokaliemią. Podobnie jak w przypadku zbyt dużej ilości potasu, niedobór potasu może wpływać na pracę serca Kitty. Potas pomaga regulować impulsy nerwowe i skurcze mięśni, utrzymuje równowagę elektrolitową oraz spełnia funkcje układu pokarmowego i mięśniowego. Ten stan jest zwykle związany z niewydolnością nerek, ale inne przyczyny to choroby wątroby, cukrzyca, wymioty, biegunka i niewystarczające ilości w jej diecie. Jeśli postawa lub chód Kitty jest sztywna lub jeśli wydaje się, że ma osłabienie mięśni lub ból, wykazuje objawy hipokaliemii. Inne objawy, na które należy zwrócić uwagę, to zwiększone pragnienie i oddawanie moczu, utrata masy ciała i niechęć do poruszania się. Badanie obejmuje analizę moczu, elektrokardiogram i profil biochemiczny. Podstawowa przyczyna niedoboru potasu będzie wymagała długotrwałego leczenia; w najbliższym czasie suplementy potasu, takie jak Tumil K, zwiększą poziom potasu Kitty. Cięższe przypadki mogą wymagać dożylnego podania potasu, aż kot będzie stabilny.
Hipermagnezemia: za dużo magnezu
Zbyt dużo magnezu jest rzadkością u kotów; występuje zwykle u kotów z chorobą nerek. Prawidłowe poziomy magnezu są niezbędne dla funkcjonowania serca, układu oddechowego i nerwowego Kitty. Niewydolność nerek, zaparcia, zaburzenia endokrynologiczne, takie jak niedoczynność tarczycy i zbyt dużo magnezu w jej diecie mogą prowadzić do hipermagnezemii. Typowe objawy nadmiaru magnezu to wymioty, spowolnienie akcji serca, słaby refleks, osłabienie, paraliż i psychiczna depresja. W ciężkich przypadkach może wystąpić zatrzymanie akcji serca i śpiączka. Twój weterynarz wykona wiele takich samych testów jak w przypadku hiper- i hipokaliemii: profil biochemiczny, analiza moczu, pełna morfologia krwi i elektrokardiogram. Zazwyczaj weterynarz rozpoczyna płynoterapię, aby wyeliminować nadmiar magnezu, i dodaje wapń do diety, aby promować wydalanie magnezu. Kiedy przyczyna choroby zostanie ustalona, Twój weterynarz będzie mógł opracować bardziej kompleksowy plan leczenia.
Hipomagnezemia: za mało magnezu
Jeśli Kitty cierpi na niedobór magnezu, ma hipomagnezję. Zbyt mało magnezu może mieć poważne konsekwencje, takie jak osłabienie lub depresja, nieregularne bicie serca, brak koordynacji mięśni, drżenie i możliwy silny ból mięśni. Niektóre częste przyczyny niedoboru magnezu to niedożywienie, cukrzyca, stosowanie leków moczopędnych lub toksycznych dla nerek oraz zaburzenia wchłaniania składników odżywczych w przewodzie pokarmowym. Podczas egzaminu weterynarz Kitty będzie szukać nieprawidłowości serca, chorób nerek i problemów związanych z przyjmowanymi przez nią lekami. Leczenie będzie zależało od przyczyny i ciężkości jej niedoboru. Oczywiście przyczyna leżąca u jej podstaw zostanie wyleczona, ale przywrócenie normalnego poziomu magnezu będzie pierwszym krokiem, szczególnie jeśli jej niedobór jest poważny. Może wymagać zastrzyków magnezu, aby zwiększyć jej poziom; Twój weterynarz będzie nimi zarządzał i monitorował tętno kota.
