Możesz się zastanawiać, jak rasa tak cudownie odważna jak Labradoodle może mieć jakiekolwiek problemy. Bądź świadomy tych potencjalnych problemów zdrowotnych i interweniuj, zanim się rozwiną.
Problemy z oczami
Niestety pudle i laboratoria są predysponowane do dziedzicznych chorób oczu, takich jak zaćma i postępujący zanik siatkówki prcd. Jeśli twój pies rozwinie zaćmę, zauważysz, że jej ładne brązowe oczy wyglądają na matowe i że w pewnym momencie nie widzi piłki, gdy nią rzucasz. Ciężka zaćma może spowodować ślepotę. Prcd-PRA to zwyrodnieniowa choroba oczu, która może powodować ślepotę. Komórki siatkówki stopniowo obumierają, najpierw powodując ślepotę nocną, a ostatecznie całkowitą ślepotę. Coroczne wizyty u okulisty weterynarii mogą pomóc w utrzymaniu zdrowych oczu psa lub wczesnym rozpoznaniu choroby oczu. Jeśli zdobędziesz 'Doodle od hodowcy, poproś o dokumentację, która wykaże, że ród psa jest wolny od chorób genetycznych.
Problemy z biodrami
Duże psy często mają problemy z biodrami, a Labradoodles dziedziczą je po swoich dwóch rasach rodzicielskich. Dysplazja stawu biodrowego, bolesny i powszechny problem genetyczny, wynika z wady rozwojowej stawu. Luźny staw biodrowy pozwala nodze na nieprawidłowe poruszanie się, ostatecznie powodując stan zapalny i uszkodzenie stawu. Jeśli Twój doodle ma dysplazję stawu biodrowego, może mieć problemy ze wstawaniem z dywanika lub wchodzeniem po schodach. Labradoodles może rozwinąć dysplazję stawu biodrowego lub łokciowego u szczeniąt lub w starszym wieku.
Choroba Addisona
Choroba Addisona występuje u pudli i labradorów i została przekazana australijskim i wielopokoleniowym labradoodlesom. W tej chorobie przysadka mózgowa działa nieprawidłowo i nie wytwarza ważnego hormonu zwanego ACTH. Ten hormon reguluje steryd zwany kortyzolem. Bez kortyzolu pies nie może radzić sobie ze stresem ani prawidłowo trawić pokarmu. Psy z chorobą Addisona mogą cierpieć na osłabienie, nienormalnie szybkie tętno, biegunkę oraz nadmierne pragnienie i oddawanie moczu. Twój weterynarz może przetestować Twój Doodle, aby wykryć obecność hormonu ACTH.
Łojotokowe zapalenie gruczołu krokowego
Łojotokowe zapalenie gruczołów łojowych nie jest najczęstszą postacią psiego zapalenia skóry, ale jest najbardziej śmierdzące. Pudle standardowe są podatne na tę wrodzoną autoimmunologiczną chorobę skóry i mogą ją przekazać szczeniakowi Doodle. W przypadku SA gruczoły łojowe ulegają stanom zapalnym i nie są w stanie nawilżać mieszków włosowych sierści. Jeśli Twój Doodle odziedziczy tę chorobę, może cierpieć na łuszczenie się skóry, wypadanie włosów i nieprzyjemny zapach.
Choroba von Willebranda
Podobnie jak hemofilia u ludzi, choroba von Willebranda zapobiega prawidłowemu krzepnięciu krwi. Jeśli twój szczeniak jest nękany przez chorobę von Willebranda, krwawienie byłoby bardzo trudne do zatrzymania, gdyby zostało zranione. Pudle standardowe i labradory należą do ras najbardziej dotkniętych tą chorobą.
Padaczka
Jeśli twój labradoodle odziedziczy epilepsję, może mieć napady padaczkowe od pierwszego roku życia. Chociaż te napady są trudne do oglądania, krótkie, rzadkie napady zwykle nie szkodzą twojemu psu i można je kontrolować za pomocą leków. Jednak psy, które znoszą dłuższe lub częstsze napady, mogą cierpieć na uszkodzenie narządów lub mózgu.
Problemy z płaszczem
Płaszcz Labradoodle sprawia, że jest puszysta do przytulania, ale w najlepszym przypadku może być niesforna. W złe dni to koszmar pana młodego. Długie, szorstkie włosy mogą przypominać rzepy, zbierając zadziory i zanieczyszczenia wszędzie, gdzie idzie szczenię. Łatwo się matuje i wymaga częstego szczotkowania. Jeśli będziesz czekać zbyt długo, golarka może potrzebować ogolić kudłatą bestię. Dbanie o sierść wyraźnie nie jest tak krytyczne jak problemy zdrowotne Labradoodle, ale jest to zadanie, które wymaga stałej uwagi.
