Ptasie skrzydła mogą być jego najbardziej charakterystycznymi cechami, ale jego ogon jest nie mniej niesamowity. Dla innych ogony pełnią również specjalistyczne funkcje.
Obrót ogonem
Ogony ptaków są zwodniczo proste. Zasadniczo to tylko kilka długich piór kontrolowanych przez mięśnie u podstawy. Ale jest w nich coś więcej niż na pierwszy rzut oka. Pióra ogonowe to specjalistyczne upierzenie, które jest lżejsze i sztywniejsze niż pióra ciała. To samo dotyczy piór na czubku i krawędzi spływu skrzydeł - razem z ogonami nazywane są „lotkami”. Ptaki zrzucają wszystkie pióra raz lub dwa razy w roku. Pomimo ich podobieństw, łatwo jest odróżnić lotki skrzydeł i ogonów. Pierwsza ma niecentryczny wał; ten ostatni ma centralny wałek. Według UC Davis i innych źródeł naukowych, ptaki prawdopodobnie najpierw wyewoluowały pióra do termoregulacji, a później wyspecjalizowane pióra do lotu.
Biorąc lot
Ptaki używają ogonów do tworzenia siły nośnej i oporu kontrolnego podczas wolniejszych lotów oraz do wspomagania sterowania podczas skrętów. Również zwijają ogony, aby zmniejszyć opór podczas szybszych lotów. Chociaż szersza rozpiętość skrzydeł mogłaby spełnić niektóre z tych celów, zakazywałaby innych zdolności zapewnianych przez ogony, zgodnie z artykułem z 1996 roku w „Journal of Theoretical Biology”. Pomimo ustalonych i nowych badań, nauka nie wyczerpała tematu ogonów ptaków i latania. Teoria skrzydeł delta - opracowana do przewidywania aerodynamiki samolotów o wysokich osiągach - nie pozwala przewidzieć kształtu ogonów ptaków podczas lotu, zgodnie z artykułem opublikowanym w 2002 roku w „The Royal Society”. Zdaniem autorów, potrzebna jest nowa lub zmodyfikowana teoria, aby dostosować ich morfologię.
Ogon opowieści
U wielu gatunków ptaków pióra ogonowe mają wyraźne oznaczenia, które nie służą żadnemu oczywistemu celowi w lotnictwie. Dzieje się tak dlatego, że wiele samców ptaków wachluje wiosną swoje opowieści i paraduje, aby zaimponować potencjalnym partnerom. Z oszałamiającym upierzeniem zwieńczonym podobnymi do oczu wzorami, flagowym ptakiem w tej kategorii jest oczywiście paw. Niezależnie od tego indyki, a nawet ptaki śpiewające wykazują podobne zachowania. Oznaczenia i wzory na ogonach wielu ptaków są specyficzne dla gatunku, co sugeruje, że pomagają one ptakom rozpoznać przedstawicieli tego samego gatunku - tj. Zgodnych partnerów. Ptaki mogą również wykorzystywać pióra ogonowe do identyfikacji swojej koterii w stadach przez cały rok i podczas migracji.
Równoważenie działań i gwizdanie
Ogony ptaków ewoluowały, aby spełniać szereg wyspecjalizowanych ról poza lotem i ekspozycją. Na przykład ogon dzięcioła ma rząd zębów, które pomagają jej wisieć na pniach drzew, podczas gdy młotkiem pneumatycznym korę. Jej ogon działa jak stabilizator, który tworzy z jej nogami trójnóg. Ogony brązowych pnączy zapewniają im podobne żerowanie wertykalne. Ogony ptaków mogą również zastępować gwizdy ptaków. Najbardziej dynamicznym przykładem są prawdopodobnie strzępy Wilsona. Podczas zalotów ich pióra ogonowe wirują i gwizdają, gdy angażują się w oszałamiające tańce.
