Jeśli zauważysz, że Twój mały kociak odczuwa dyskomfort związany ze skórą, nie tylko go szczotkuj. Pomyśl o silnym swędzeniu, niezwykle niespokojnym zachowaniu, utracie futra i uszkodzeniach - wcale nie zabawne.
Co to jest świerzb kotów?
Świerzb kotów, zwany również świerzbem notoedrycznym, jest chorobą zakaźną skóry, która wynika z obecności pasożyta o nazwie Notoedres cati. Choroba zakaźna może być łatwo przenoszona przez bezpośrednie narażenie między kotami. Ze względu na znaczenie bliskiego kontaktu, świerzb kotów zwykle występuje częściej u kotów spędzających dużo czasu na świeżym powietrzu, w tym u bezpańskich i zdziczałych kociąt.
Wiek
Według The Merck Veterinary Manual, świerzb kotów jest niedyskryminującym problemem zarówno dla młodych, jak i starszych kotów. Rzadka choroba może dotyczyć zarówno sprightly kociąt, jak i rozsądnych dorosłych kotów. Oprócz wieku świerzb kotów pozornie w równym stopniu dotyka różne rasy kotów, a także samce i samice.
Objawy
Jeśli twoja słodka puchata kulka cierpi na świerzb kotów, objawy będą prawdopodobnie bardzo widoczne - ku frustracji Ciebie i Twojego kotka. Zwracaj uwagę na oznaki dyskomfortu, takie jak wyraźna utrata włosów, owrzodzenia, strupy na skórze i silne swędzenie uszu, szyi, powiek i twarzy. Chociaż swędzenie jest szczególnie powszechne na tych częściach ciała, może rozprzestrzeniać się gdzie indziej, dlatego należy zachować szczególną czujność.
Uwaga weterynaryjna
Jeśli nawet przez sekundę obawiasz się, że Twój kociak może mieć świerzb kotów, zadzwoń do weterynarza i umów się na wizytę. W okresie poprzedzającym wizytę, ASPCA zaleca trzymanie kociaka z dala od innych zwierząt domowych, które możesz mieć w domu. Ostatnią rzeczą, której potrzebujesz, jest więcej biednych rzeczy cierpiących na irytację i dyskomfort świerzbu.
Na wizycie weterynarz może przeprowadzić diagnostyczne testy skórne, aby ustalić, czy Twój kociak rzeczywiście ma tę chorobę. Jeśli to zrobi, weterynarz może porozmawiać z tobą o różnych możliwych rozwiązaniach, które pomogą Ci pozbyć się problemu wywołującego zadrapania, w tym płyny wapniowo-siarkowe, szampony przeciwbakteryjne i leki przeciwbakteryjne.
