Labradory są szczególnie narażone na niektóre choroby skóry. Możesz to zrobić, badając towarzyszące objawy.
Atopowe zapalenie skóry
Atopowe zapalenie skóry jest dziedziczną wrażliwością na pyłki zawieszone w powietrzu, takie jak pyłki traw i chwastów. Labradory są podatne na ten stan, który powoduje stany zapalne i swędzenie skóry. Twój pies jest najbardziej zagrożony w maju, czerwcu i na początku lipca, kiedy pyłki są najbardziej obfite. Oprócz miejscowego swędzenia ucha i brzucha, labrador może mieć katar i często kichać. Gdy stan się pogarsza, swędzenie rozprzestrzeni się na ciało, powodując silny uogólniony świąd. Najskuteczniejszym sposobem leczenia tego schorzenia jest zapewnienie psu minimalnego kontaktu z alergenami. Może to oznaczać trzymanie go w domu w godzinach szczytu pylenia.
Guz skóry
Labradory należą do kategorii wysokiego ryzyka dla tłuszczaków, łagodnych guzów tłuszczowych zwisających ze skóry. Chociaż sam guz nie powoduje swędzenia, może powodować fałdy skórne i często są one winowajcami. Stan ten nazywa się piodermą i jest to typowo pomarszczone rasy, takie jak shar-pei i buldogi, które są na to podatne. Ale jeśli guz powoduje, że twoje ukochane laboratorium ma fałdy na skórze, te obszary mogą uwięzić bakterie i zostać zakażone i swędzące. Jeśli Twój pies jest leczony z powodu tłuszczaka, możesz uniknąć dodatkowego niepokoju związanego z piodermą, utrzymując dotknięte obszary w czystości i suchości.
Otyłość
Otyłość sama w sobie nie powoduje swędzenia skóry, ale może również powodować powstawanie fałdów skórnych, szczególnie u starszych psów. Labradory są podatne na otyłość, co oznacza, że są bardziej niż większość ras podatne na rozwój problemów skórnych związanych z otyłością.
Demodectic Mange
Demodectic mange charakteryzuje się zaczerwienieniem, łuszczeniem się i silnym świądem. Roztocze, które powoduje ten stan, żyje w mieszkach włosowych. W większości przypadków układ odpornościowy Twojego labradora będzie utrzymywał tę roztocz pod kontrolą, a reakcje skórne nie będą problemem, ale jeśli ma osłabiony układ odpornościowy, może wystąpić świerzbica demodektyczna. Labradory są szczególnie narażone na rozwój demodektycznego świerzbu.
Pchły
Infestacje pcheł mogą powodować silne swędzenie, a także wypadanie włosów, matową sierść i ogólną letarg. Chociaż labradory zazwyczaj nie są bardziej zagrożone niż inne rasy, zawsze mądrze jest sprawdzić, czy nie ma pcheł jako przyczyny swędzenia. Sprawdź skórę grzebieniem o drobnych zębach, wypatrując małych brązowych plamek. To są odchody pcheł. Jeśli podejrzewasz, że infestacja pcheł powoduje swędzenie psa, zabierz go do weterynarza na leczenie.
