Co jest w imieniu? Cóż, jeśli jesteś stosunkowo bezpieczną substancją chemiczną, która brzmi jak substancja o bardziej wątpliwym bezpieczeństwie, całkiem sporo. Często jest mylony z dwoma handlowymi składnikami o podobnej nazwie.
Wodorosiarczan sodu
Bezwonny, biały granulat wodorosiarczanu sodu dla zwierząt domowych dodawany do karmy dla kotów poprawia smakowitość, wzmacnia smak i pomaga zakwaszać mocz. Robi to bez wpływu na stosunek wapnia do fosforu w żywności. Obniża również poziom pH w produkcie i działa konserwująco. Wodorosiarczan sodu zajął miejsce kwasu fosforowego w wielu markach karmy dla kotów. W swojej klasie technicznej stosowany jest jako wybielacz do skóry i wełny oraz w środkach czyszczących.
Co to nie jest
Wodorosiarczan sodu nie jest wodorosiarczynem sodu, używanym jako środek konserwujący w winie i niektórych przetworzonych produktach spożywczych. To rodzaj „siarczynu”, na który niektórzy ludzie reagują, zwłaszcza pijąc czerwone wino. W najgorszym przypadku alergia na siarczyny może spowodować śmierć. Nie jest to również kompleks wodorosiarczynu sodu menadionu, zwany zwykle menadionem, który jest syntetycznym źródłem witaminy K3. Występujący również w karmie dla zwierząt domowych, puryści potępiają go jako składnik nienaturalny, twierdząc, że jest toksyczny w dużych dawkach. Podczas gdy jury wciąż nie wierzy w zagrożenie związane z menadionem, nie jest to wodorosiarczan sodu.
Kwasowość moczu
Jeśli kiedykolwiek miałeś kota cierpiącego na kryształy struwitu lub kamienie w drogach moczowych, wiesz, jak ważny jest kwaśny mocz. Jeśli siusiu Puffy'ego jest zbyt zasadowe, w pęcherzu mogą tworzyć się kamienie struwitowe, które mogą zagrażać życiu, jeśli zablokują cewkę moczową kota. Chociaż leki czasami mogą rozpuszczać te kamienie, często wymagane jest chirurgiczne usunięcie, szczególnie w przypadku zatoru. Po wyzdrowieniu Twój weterynarz może zalecić specjalną, mocno zakwaszoną dietę, aby zapobiec nawrotom.
Studia
W badaniu przeprowadzonym przez Departament Nauk o Zwierzętach Uniwersytetu Illinois w 2003 r. Naukowcy ocenili wodorosiarczan sodu i kwas fosforowy jako zakwaszacze moczu u kotów. Do porównania skuteczności tych dwóch środków zakwaszających mocz wykorzystano osiemnaście kotów. Badanie nie wykazało różnicy w pH moczu między tymi dwiema substancjami, podsumowując: „Wodorosiarczan sodu i kwas fosforowy ogólnie zachowywały się w podobny sposób, gdy są włączone do karmy dla kotów na sucho”. Badacze nie wyciągnęli żadnych wniosków na temat tego, który produkt koty preferują pod względem smaku.
