Możesz chcieć wierzyć, że ty i twoje zwierzęta jesteście jedną wielką rodziną, ale nie wszystkie zwierzęta się zgodzą. Czasami psy po prostu się nie dogadują! Czasami mogą współistnieć dwie suki, ale życie w gospodarstwie domowym z dwoma psami jest często trudne, chyba że są to psy przeciwnej płci.
Agresja między psami
Możesz uważać swojego psa za członka rodziny, ale jest on także drapieżnikiem. Jako drapieżnik uważa inne psy za rywalizację o „swoje” zasoby. Psy konkurują szczególnie o pożywienie, prawa reprodukcyjne i uwagę człowieka. Problemy z agresją, które pojawiają się między dwoma psami po osiągnięciu przez młodszego z dwóch psów dojrzałości, zwykle występują, ponieważ młodszy pies chce podnieść swój status społeczny nad starszym psem. Jednak ludzie są również często winni niezgody między współlokatorami.
Wiele gospodarstw domowych z psami
Właściciele zwierząt lubią jednakowo traktować wszystkie swoje zwierzęta, okazując równą ilość miłości i uwagi, dając równą liczbę smakołyków i witając swoje zwierzęta w tym samym czasie co inni. Jednak takie równe traktowanie może zakłócić funkcjonowanie stada, jeśli jeden pies dominuje nad drugim. Chęć ukarania jednego psa za warczenie lub skakanie na innego psa jest całkowicie naturalne. Jednak te bezkrwawe bitwy są niezbędne dla utrzymania pokoju, a dominujący pies przypomina wspinaczowi społecznemu, jak niegrzeczny jest. Kiedy właściciele zwierząt domowych chronią psa przed warknięciem lub skakaniem na niego, obniżają status społeczny psa dominującego i podnoszą uległość. Ta ingerencja w naturalny porządek dostosowania statusu społecznego może później spowodować poważne problemy.
Agresja wobec osób tej samej płci
Agresja na osoby tej samej płci występuje u wielu ras, zwłaszcza terierów. Zarówno mężczyźni, jak i kobiety mogą być wobec siebie agresywni; jednakże sterylizacja będzie miała zazwyczaj większy wpływ na zmniejszenie agresji wobec osób tej samej płci u samców niż sterylizacja w przypadku agresywnych samic. Kobiety, które wchodzą w ruję, zwykle nie wpływają na status quo, chyba że w tym czasie doświadczy zmian w swoim temperamencie. Dodanie trzeciego psa do pary samic spowoduje zmianę struktury społecznej, czasami powodując agresję tam, gdzie jej wcześniej nie było. Nie traci się nadziei, nawet wtedy, gdy kobiety zaczynają rywalizować ze sobą o dominację. Przy odpowiednim treningu posłuszeństwa i wzmocnieniach niektóre kobiety dogadują się ze sobą. Unikaj par samic, chyba że jesteś doświadczonym właścicielem zwierzaka. Jeśli masz już parę samic psów i masz trudności z kontrolowaniem ich, behawioryści mogą pomóc znaleźć rozwiązanie Twojego problemu.
Nieplanowana ciąża, testosteron i agresja
Jedną z wad pary samców i samic jest niespodziewany miot szczeniąt, który może przybyć, jeśli żaden pies nie został wysterylizowany. Chociaż niektóre rasy nie radzą sobie dobrze w grupach z wieloma psami, grupy samców i samic zazwyczaj lepiej się dogadują niż grupy samic tej samej płci. Sterylizacja i kastracja są niezbędne w grupach męsko-żeńskich. Kastracja i sterylizacja nie tylko zapobiegają przypadkowej ciąży, ale także obniżają poziom testosteronu u mężczyzn. Sam testosteron nie jest przyczyną walki; raczej testosteron powoduje, że „nienaruszone” samce łatwiej odlatują z rękojeści i zapobiega ich szybkiemu ochłodzeniu.
