Jeśli twój kot zachoruje na zwykłą infekcję, jest mało prawdopodobne, że lekarz weterynarii przepisze lek Zeniquin. Jeśli zdiagnozowano u Kitty poważną infekcję bakteryjną, to już inna historia. Co to za mała senność, gdy w grę wchodzi zdrowie Twojego zwierzaka?
Zeniquin
Zatwierdzony przez Amerykańską Agencję ds.Żywności i Leków do stosowania u kotów w 2002 roku po wcześniejszym zatwierdzeniu dla psów, Zeniquin jest produkowany przez firmę Pfizer Animal Health. Zeniquin to marka marbofloksacyny, antybiotyku o szerokim spektrum działania z klasy fluorochinolonów, który hamuje rozwój bakterii. Weterynarze przepisują go kotom cierpiącym na bakteryjne infekcje dróg moczowych, a także infekcje skóry lub tkanek miękkich. Zaletą leku Zeniquin w porównaniu z innymi antybiotykami jest jego szybkie i całkowite wchłanianie przez przewód pokarmowy Kitty.
Skutki uboczne
Podstawowym działaniem niepożądanym obserwowanym w badaniach klinicznych produktu Zeniquin jest zmniejszona aktywność. Ponieważ większość kotów spędza większą część dnia i nocy śpiąc, można bezpiecznie założyć, że zmniejszona aktywność wynika z tendencji leku do wywoływania senności. Spójrzmy prawdzie w oczy - pomiar senności u kota nie jest taki prosty. Czy Kitty śpi teraz 23 godziny zamiast 22, jak zwykle? Ponieważ Kitty raczej nie prowadzi pojazdów ani nie obsługuje ciężkich maszyn, senność nie stanowi większego problemu. Inne działania niepożądane obejmują utratę apetytu, ślinienie się, wymioty i biegunkę. Kitty może również rozwinąć czerwoną wysypkę. Te skutki uboczne są dużo bardziej widoczne niż dodatkowe drzemki.
Dawkowanie
Zeniquin jest dostępny w postaci tabletek, zwykle podawanych raz dziennie. Tabletki powlekane są dostępne w dawkach 25, 50, 100 i 200 miligramów, przy czym wyższe dawki są stosowane dla psów. Twój weterynarz przepisuje konkretną dawkę. Według Drugs.com, zalecana dawka doustna dla kotów to 1,25 miligrama marbofloksacyny na funt masy ciała, raz dziennie; ale dawkę można bezpiecznie zwiększyć do 2,5 miligrama na funt.
Przeciwwskazania
Twój weterynarz nie przepisze Zeniquin, jeśli Twój kot ma mniej niż rok lub ma osłabiony układ odpornościowy. Kotki w ciąży lub karmiące nie powinny otrzymywać Zeniquin. Koty cierpiące na padaczkę lub koty z problemami neurologicznymi w wywiadzie nie powinny otrzymywać leku. Poinformuj weterynarza o innych lekach lub suplementach dostępnych bez recepty, które kot otrzymuje, ponieważ mogą wchodzić w interakcje z lekiem Zeniquin. Na przykład mleko, witaminy i suplementy mineralne zmniejszają skuteczność leku. Podawanie kotu środków zobojętniających sok żołądkowy może również obniżyć skuteczność leku Zeniquin. Jeśli podajesz swojemu kotu mleko, nie podawaj go w ciągu kilku godzin od podania produktu Zeniquin, ponieważ mleko zawiera minerały.
