Jeśli chodzi o właściwą i skuteczną dyscyplinę kota, jest to cienka linia, którą należy pokonać, między wydaniem go jako mocnego i niepotrzebnie przerażającego. Ponieważ Twój cenny zwierzak prawdopodobnie nie rozumie, dlaczego dokładnie jest w „gorącej wodzie”, prawdopodobnie lepiej będzie, jeśli dasz jej chwilową przerwę.
Czy koty rozumieją karę?
Według Cornell University College of Veterinary Medicine karanie kotów często przynosi bezowocne i nieproduktywne rezultaty. Dla kota wyraźna korelacja między tym, co zrobiła źle, a tym, dlaczego jesteś na nią zła, tak naprawdę nie istnieje. Jeśli marnujesz czas, krzycząc na kota, nie wyśle do jej mózgu wiadomości, że żucie twoich butów roboczych to zły pomysł. Zamiast tego wszystko, co osiągnie, to sprawienie, że poczuje się przerażona i spanikowana na sam twój widok - ostatnia rzecz, której chcesz lub potrzebujesz.
Przeciwne wyniki
ASPCA wskazuje, że ukaranie kota może w rzeczywistości przynieść całkowite przeciwieństwo tego, czego dokładnie chcesz od niej - yikes. Na przykład, jeśli gniewnie krzyczysz na zdezorientowaną kotkę, gdy przyłapiesz ją na entuzjastycznym drapaniu drewnianej podłogi w Twoim salonie, możesz po prostu zachęcić ją do popełnienia urazu, gdy jest sama. Twój kot może zorientować się, że zrobienie tego przy tobie doprowadzi do zdecydowanie nieprzyjemnego wyniku, ale nie zrozumie, że nie może tego zrobić „w tajemnicy”.
Ramy czasowe
Po jakimś czasie karanie kota za coś, co zrobiła wcześniej, może być zupełnie bezcelowe. Jeśli podejrzewasz, że twoja psotna puchowa kulka zrzuciła drogi wazon w twojej sypialni, karając ją za to kilka godzin później, gdy wrócisz do domu zmęczony pracą, prawdopodobnie będzie to totalny upadek. W końcu Twój kot prawdopodobnie nie zachowuje wszystkich krwawych szczegółów dotyczących jej działań z wcześniejszego dnia. Oczywiście procesy pamięci kotów nie działają dokładnie tak samo, jak procesy ludzkie.
Koniec czasu
Zawsze zachowuj spokój i opanowanie, gdy dyscyplinujesz swoją ślicznotkę. Unikaj wszystkich pułapek klasycznego zachowania „besztania”, od krzyku po tryskającą wodę. Kiedy wychowujesz kota, celem jest nawiązanie zaufania i życzliwości, a nie zaszczepienie strachu. Kiedy uderzasz, uderzasz, krzyczysz lub tryskasz na kota, nie dajesz jej cennej lekcji. Przerażasz ją i stresujesz. Jako kochający właściciel kota, zastraszanie nie ma sensu. Nigdy nie kładź ręki na kota - chyba że ma go to przytulić lub pogłaskać.
Jeśli zdarzy ci się złapać kota w środku złego zachowania, powiedz stanowczo, ale spokojnie „nie”, a następnie odejdź. Czasami ignorowanie kota jest naprawdę najbardziej rozsądnym i praktycznym rozwiązaniem. Kotki są rzeczywiście intuicyjne i inteligentne. Pamiętaj też, że cierpliwość jest kluczowa. Jeśli kot nie nauczy się czegoś z dnia na dzień, daj jej czas. Nic wielkiego nie przychodzi łatwo.
