i Zdjęcie Red Fox autorstwa Steve'a Mutcha z Fotolia.com
Psy uwielbiają biegać po polach, tarzać się w trawie, kopać w ziemi i zjadać wszelkiego rodzaju obrzydliwe kąski. Chociaż nie są tak dobrze znane jak pchły i kleszcze, roztocza są powszechnymi zewnętrznymi pasożytami psów.
Roztocza Demodectic
Prawie wszystkie psy mają roztocza demodektyczne lub Demodex canis. Roztocza są przekazywane szczeniętom od matki podczas karmienia, więc osierocone szczenięta, które nigdy nie karmiły piersią, mogą nie zarazić się roztoczami. Przez większość czasu roztocze żyją w pasożytniczej harmonii z psem i nie powodują problemów. Jeśli jednak układ odpornościowy psa jest osłabiony lub w okresach stresu, zanim układ odpornościowy osiągnie dojrzałość, roztocza demodektyczne mogą wymknąć się spod kontroli. Nadmiar roztoczy demodektycznych może prowadzić do świerzbu, zwanego również świerzbowcem czerwonym lub świerzbowcem pęcherzykowym. Świerzb miejscowy, charakteryzujący się kilkoma pojedynczymi plamami wypadania włosów, zwykle ustępuje samoistnie. Uogólniony świerzb prowadzi do wypadania włosów na całym ciele i może wskazywać na problemy immunologiczne.
Roztocza sarkoptyczne
Utrata włosów z silnym świądem może być spowodowana przez Sarcoptes scabiei, roztocze skórne. Te roztocza żyją nie tylko na psach, ale także na fretkach, kotach i lisach. Mogą również żyć na ludziach, chociaż infekcja ustępuje samoistnie. Roztocza mogą żyć od dwóch do sześciu dni poza żywicielem w ciepłe dni i do 22 dni w chłodnych warunkach. Pies nie musi nawet mieć bezpośredniego kontaktu z zarażonym psem, aby zarazić się roztoczami: Mógłby je podnieść, po prostu biegając przez pole, na którym były lisy. Świerzb sarkopowy, zwany również świerzbem, jest wyjątkowo swędzący i często towarzyszą mu wrzody i wtórne infekcje skóry.
Roztocza Cheyletiella
Roztocza Cheyletiella mogą powodować u psa gruby łupież, szczególnie wzdłuż kręgosłupa. Znane również jako łupież spacerowy, roztocza Cheyletiella można czasami zobaczyć poruszające się na psie pod płatkami łupieżu. Roztocza występują również u kotów i królików i często nazywane są roztoczami królika. Psy zarażają się roztoczami Cheyletiella przez bezpośredni kontakt z zakażonymi zwierzętami lub ściółką zakażonego zwierzęcia; roztocze mogą żyć przez kilka dni poza swoimi żywicielami.
Roztocza uszu
Inwazje świerzbowca usznego są jednym z najczęstszych problemów z uszami u psów. W kanale słuchowym psa może żyć kilka gatunków roztoczy, z których najpowszechniejszym jest Otodectes cynotis. Roztocza uszne można znaleźć w dowolnym miejscu na ciele i mogą być przenoszone przez koty, chomiki, myszoskoczki, fretki, myszy i króliki. Te roztocza są wysoce zaraźliwe i przenoszone są przez bezpośredni kontakt. Ciężkie infekcje mogą prowadzić do uszkodzenia przewodu słuchowego i bębna oraz mogą powodować trwałą głuchotę.
