„Psy, które się buntują, nazywamy„ psami z problemami ”. Być może są po prostu niezależnymi myślicielami, zastanawiającymi się, dlaczego mieliby akceptować status quo ”. To romantyczne pojęcie z książki Jeffreya Moussaieffa Massona „Dogs Never Lie About Love”, ale możesz podjąć praktyczne kroki, aby powstrzymać pozornie buntownicze zachowanie Maxa.
Doggie Development
Podobnie jak ludzie, psy przechodzą etapy rozwojowe, od szczenięcia przez okres dojrzewania do dorosłości. Okres dojrzewania to okres, w którym bunt u psów i ludzi podnosi głowę. W tej fazie od szczenięcia do dorosłości psy - nawet te wyszkolone - mogą na wiele sposobów rzucać wyzwanie swoim rodzinom. Nastoletni pies może wyglądać jak dorosły, ale jego mózg i nawyki nie są jeszcze w pełni ukształtowane. Właśnie w tym czasie rodzice psów mogą podjąć kroki, aby poprowadzić swoich małych buntowników do dorosłości. Bunt może się utrzymywać, jeśli nie zostanie rozwiązany.
Jak psy widzą rzeczy
Kiedy psy się buntują, nie chodzi o to, by odwrócić się od swoich ludzkich rodziców. Jest to raczej wynik instynktownych popędów i problemów rozwojowych. Obejmują one popędy obronne, a także potrzebę psa, aby zająć swoje miejsce w stadzie. Bunt może nawet wystąpić w wyniku bólu związanego z szybkim wzrostem. Nadmierne żucie może być skutkiem ząbkowania i zwiększonej potrzeby żucia rosnącego psa. Hormony również odgrywają rolę; spryskanie i sterylizacja ogranicza to.
Kiedy może się rozpocząć bunt
Wskaźniki dojrzewania różnią się w zależności od ras, ale okres dojrzewania może rozpocząć się od 7 do 12 miesięcy. W tym czasie psy również osiągają dojrzałość płciową, co jeszcze pogłębia problem. Każdy pies jest indywidualnością, z własną osobowością i tendencjami spoza rasy. Ale ogólnie objawy buntu obejmują wybiórczą amnezję dotyczącą wcześniej wyuczonych poleceń, odmowę słuchania, skoki, szczypanie i awarie włamań. Niestety, wiele psów trafia do schronisk z powodu problemów z zachowaniem między 8 a 18 miesiącem życia - w samym środku okresu dojrzewania.
Co można zrobić
Zajęcie się buntem w okresie dojrzewania może pomóc w zapobieganiu mu na dłuższą metę. Pierwszym krokiem do uspokojenia dzikiej bestii jest spryskanie lub kastracja. To ochładza szalejące hormony, powodując spokojniejsze, mniej buntownicze zachowanie. Kluczowe jest również dobre szkolenie. Zacznij od zajęć dla szczeniąt, ale nie poprzestawaj na tym. Kontynuuj trening przez cały okres dojrzewania, aby wzmocnić i rozwinąć umiejętności. Zapewnij regularne ćwiczenia, czułość i poczucie bezpieczeństwa, aby pomóc swojemu psu uświadomić sobie, że życie z tobą jest całkiem dobre i nie ma się przed czym buntować. Jeśli zachowanie utrzymuje się poza okresem dojrzewania, poszukaj profesjonalnej pomocy. Przynajmniej upewnij się, że to nie problem.
