Koduję niebieski obraz autorstwa Rckhnd z Fotolia.com
W przeszłości właściciele psów szczepili swoje zwierzęta na każdą chorobę każdego roku, a niektórzy weterynarze nadal zalecają swoim pacjentom „roczne dopalacze”. Szczepienia przeciwko chorobom bakteryjnym zapewniają krótszą odporność i mogą być wymagane corocznie.
Szczepionki podstawowe i inne niż podstawowe
W 2003 roku American Animal Hospital Association opracowało zestaw wytycznych dotyczących szczepień psów. Wytyczne wprowadziły koncepcję szczepionek „podstawowych” - tych, które powinny być podawane wszystkim psom - oraz szczepionek „niezwiązanych z podstawową” - tych, które powinny być podawane tylko psom zagrożonym chorobą. Podstawowe szczepionki obejmują parwę, nosówkę, adenowirusa i wściekliznę; szczepionki te są wirusowe i po pierwszej serii są podawane w schemacie ponownego szczepienia trwającym trzy lata lub dłużej. W większości Stanów Zjednoczonych szczepienie przeciwko wściekliźnie jest wymagane przez prawo, a lokalne przepisy mogą wymagać ponownego szczepienia częściej niż co trzy lata.
Bordatella (kaszel hodowlany)
Najczęstszą szczepionką niezwiązaną z rdzeniem jest Bordatella bronchiseptica, często nazywana kaszlem hodowlanym. Kaszel hodowlany jest w rzeczywistości zespołem objawów, podobnie jak ludzkie przeziębienie i tak jak przeziębienie może być spowodowane przez wiele różnych bakterii lub wirusów. Szczepionka Bordatella uodparnia tylko kilka z tych organizmów, dlatego zaszczepione psy mogą nadal zachorować na tę chorobę. Szczotki Bordatella są zalecane corocznie dla psów, które mają częsty kontakt z innymi psami, na przykład chodzącymi na wystawy lub do opieki dziennej. Większość budów z internatem wymaga ostatniego strzału Bordatella przed przyjęciem. Niektórzy weterynarze zalecają podawanie tego zastrzyku co sześć miesięcy psom z grupy ryzyka.
Leptospiroza
Uważa się, że szczepionka przeciwko Leptospirozie powoduje częste działania niepożądane, a wytyczne AAHA zalecają, aby nie podawać jej szczeniętom przed ukończeniem 12 tygodnia życia. Istnieje kilka podgatunków lub serowarów Lepto; zalecana szczepionka ponownie chroni cztery z nich, ale ochrona krzyżowa w stosunku do innych serotypów jest niewielka. Psy najbardziej narażone na kontakt z bydłem lub dzikimi ssakami; szczyt epidemii przypada na porę deszczową, dlatego zagrożone psy powinny być szczepione corocznie późną zimą.
Borelioza
Bakterie wywołujące boreliozę są przenoszone przez kleszcze, a właściciele psów narażonych na działanie kleszczy mogą rozważyć szczepienie przeciwko boreliozie. Szczepienie jest jednak kontrowersyjne; może powodować poważne skutki uboczne, w tym postać boreliozy. Większość zarażonych psów nie będzie wykazywać żadnych objawów boreliozy; te, które zwykle reagują bardzo dobrze na antybiotyki. Szczepionka przeciwko Lyme nie chroni przed innymi chorobami przenoszonymi przez kleszcze, więc metody zwalczania kleszczy są nadal konieczne dla zaszczepionych psów.
Grypa psów
Grypa psów jest wywoływana przez wirusa H3N8 i po raz pierwszy zaobserwowano ją u psów w 2004 r. Ogólnokrajowa epidemia miała miejsce na początku 2009 r., A wkrótce potem szczepionka została wprowadzona na rynek. W tamtym czasie H3N8 był uważany za „nowy” patogen: wszystkie psy były narażone na zarażenie się psią grypą, ponieważ nigdy wcześniej nie były narażone na kontakt z wirusem. Obecnie większość psów prawdopodobnie miała kontakt z wirusem; objawy psiej grypy przypominają jednak kaszel hodowlany, a właściciele mogli nawet nie zdawać sobie sprawy, że ich pies ma grypę. Tylko niewielka liczba psów będzie miała poważne problemy, zwykle jako wtórne zapalenie płuc. Zagrożone psy to psy przebywające w obiektach komunalnych - chorobę zaobserwowano po raz pierwszy na torach wyścigów chartów - oraz te z obszarów, na których wiadomo, że wirus powoduje infekcje.
